kat en muisspel met een seriemoordenaar

1982. De 18-jarige Emma en Travis worden door de FBI benaderd om minderjarige seriemoordenaars in de gevangenis te interviewen. Omdat Emma en Travis zelf ook jong zijn, hoopt de FBI dat zij nieuwe informatie loskrijgen. Bovendien is Emma de enige overlevende van een seriemoordenaar. Misschien ontdekt zij dingen die anderen niet opvallen?
Dan worden zij opgeschrikt door een nieuwe zaak: iemand heeft het op tieners gemunt. De klok tikt en de enige die hen verder kan helpen is de beruchte seriemoordenaar Simon Gutmunsson. Deze 19-jarige meestermanipulator heeft zijn oog op Emma laten vallen. Welk spel speelt hij met haar? En wat weet Simon over de dader?

Ik mocht ‘Ik zie, ik zie ‘, lezen voor de #hebbanbuzz daarvoor mijn dank. Het is lang geleden dat ik een thriller heb gelezen die je vanaf de eerste pagina beetpakt en niet meer loslaat tot de laatste pagina. Het is een YA maar daar heb ik helemaal niks van gemerkt. De hoofdpersonen Emma en Travis zijn erg volwassen voor hun leeftijd. Dat komt denk ik doordat ze al aardig wat hebben meegemaakt in hun korte leven.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en dat maakt dat het verhaal dynamischer is. De personages zijn goed uitgewerkt waardoor je ze beter leert kennen en een connectie mee krijgt. De gelijkenissen met Silence of the Lambs zijn duidelijk maar zeker niet storend. Ik heb erg genoten van het kat en muis spelletje dat de seriemoordenaar Simon speelt met Emma en Travis.