Leuk omdat ik de personages kende, niet bijster spannend

Dit is alweer het elfde deel van de Kim Stone reeks, en dus ken ik (als chronologische lezer) alle personages al heel goed. Als dit mijn eerste boek van de serie was geweest, zou ik me misschien/waarschijnlijk minder goed vermaakt hebben.
Ik vond het plot wat minder spannend, wel interessant, dan andere/eerdere delen.
Het ging hier veel over het korps en er was een minder grote heksenjacht op de moordenaar dan anders (voor mijn gevoel). Ook stond het verhaal van Penn te veel los van het hoofdverhaal, wat mij telkens liet schakelen. Ik vond dat niet van toegevoegde waarde. Die hele verhaallijn had er voor mij wel uitgekund, of het had een op zichzelf staand verhaal moeten zijn waarbij er meer de diepte in gegaan kon worden.

Al met al een prima boek en absoluut fijn leesvoer. Maar niet het beste deel uit de serie als je het mij vraagt.
Het onderwerp (hoogbegaafde kinderen en hoe ontwrichtend dat kan zijn voor alle betrokkenen in een gezin) vond ik wel weer heel origineel gevonden overigens!