Prachtig en verdrietig boek, soms wat chaotisch

Dit boek vond ik een echte page turner, dit is mijn eerste Lize Spit boek, maar ik was meteen onder de indruk van haar schrijfstijl. Wat beschrijft ze alles mooi, tussen de regels door snap je al snel wat er allemaal speelt in het gezin van Lize, maar het wordt niet vaak heel direct beschreven, maar dat stoort niet. Vooral de hoofdstukken over haar moeder, de brieven (denk ik?) voor haar moeder en het hoofdstuk over haar diabetes raakten mij.

Waarom geen 5 sterren? De opbouw inderdaad wel wat chaotisch. De hoofdstukken uit het dagboek in haar jongere jaren voegen niet echt iets toe. Ik merkte dat ik daar snel doorheen wilde lezen. Toch past de chaotische opbouw ook wel weer bij de periode waar Lize doorheen gaat, herinneringen komen natuurlijk niet altijd geordend bij je binnen. De titel is mooi, maar ik vond het boek meer gaan over haar moeder, dan over haar lichaam en haar ziekte.

Ik ga hierna nog meer Lize Spit boeken lezen, wat kan deze auteur prachtig schrijven.