Verbazingwekkend slecht
Bond zit in Royale, een Frans kuuroordstadje op z’n retour. Ene Le Chiffre, een louche figuur die officiële banden heeft met de Franse communisten (en blijkbaar alleen daarom al onschadelijk moet worden gemaakt) en met de Russische geheime diensten, heeft dringend geld nodig (anders maken de Russen hem van kant) en denkt dat zowaar te gaan bemachtigen door te gaan kaartspelen in het lokale casino. En dan nog wel met baccarat, een spel dat ongeveer dezelfde logica heeft als 21, maar dan nog simpeler – het is een puur kansspel, en de idee dat iemand daarmee het fortuin zou willen gaan bemachtigen dat zijn leven moet redden is hilarisch dom.
Fleming schrijft banaal. Zijn zinnen zijn repetitief, zijn dialogen flauw, zijn beschrijvingen ofwel lapidair ofwel ridicuul gedetailleerd als het over één van zijn stokpaardjes gaat. Veel erger is dat er quasi niks gebeurt in dit boek en er haast geen plotontwikkeling is. Bond komt aan, er is een figuur van de Franse geheime dienst die hem moet helpen en op afstand ook al de Amerikaan Felix Leiter. Vesper, de zeer sexy assistent van “S-Bureau” en eerste Bond Girl, moet hem ook helpen. Met wat, is totaal onduidelijk. Volgt een volstrekt ongeloofwaardige misluke aanslag op Bond, een zonder meer belachelijk gedetailleerde uitleg over baccarat, en dan, na meer dan een derde van het boek, zitten we eindelijk aan de kaarttafel waar het spel 30 bladzijden lang duurt. Is het spannend? Best wel, in zoverre je een simplistisch kaartspel spannend kan beschrijven - en tóch heeft Fleming er nog een coup de théâtre tijdens het spel voor nodig.
En dan lijkt het voorbij. Bond en de girl gaan iets drinken. Maar nee hoor, er komt een spectaculaire ontwikkeling. Die helaas door een compleet ongeloofwaardige deus ex machina wordt afgerond. En dan krijgen we zowaar vijftig (50. Vijf-tig.) bladzijden love affair tussen Bond en Vesper. EN dan krijgen we helemaal op het einde nóg een finale onthulling die absoluut nergens op slaat. Zo hersenloos dat het gewoon gênant wordt.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van ClemRob
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
