Wat overblijft is naamloos

Als de dochter van Lea Smolders besluit om ‘tijdelijk’ te gaan wonen bij grootmoeder Dora, staat de wereld van Lea op zijn kop. Lea heeft zo haar vermoedens dat haar moeder hier achter zit en ze besluit dan ook dat ze er alles aan zal doen om haar dochter weer voor zich terug te winnen. Op een dag krijgt oma Dora een hersenbloeding en ligt in coma. Lea neemt het besluit om haar moeder te gaan verzorgen en trekt bij haar moeder Dora en haar dochter Ifi in. Maar als ze er eenmaal woont blijkt Dora haar leven nog steeds te beheersen en speelt er nog veel meer...

‘Wat overblijft is naamloos’ is een tragikomedie die je tijdens het lezen scherp houdt maar waarin ook een dosis humor zit verwerkt. Wat in dit boek duidelijk naar voren komt is de de relatie tussen moeder en dochter die hun leven beheerst. Lea krijgt het zwaar en gaat regelmatig terug naar het verleden, wat weer een psychisch effect heft op haar doen en laten.

Liefde loopt als een rode draad door het boek, zowel van Lea ten opzichte van haar dochter Ifi, als van Lea voor haar moeder. En dan is er de nog de geheimzinnige buurman die heel langzaam hun leven binnensluipt.
Tijdens het lezen van dit boek sta je regelmatig stil bij de gebeurtenissen, die je laten nadenken over leven en dood. Wat voor effect zou dit allemaal op mij hebben als ik in zo’n situatie zou zitten?

Tom Cornu heeft een scherpe manier van schrijven en hierdoor blijf je in het verhaal en wil je weten hoe deze familietragedie nu precies in elkaar steekt. De psychologische lading maakt dat de karakters body en pit krijgen en daardoor zijn ze zeer realistisch. Je leeft dan ook helemaal mee met hun situaties.