Wat mensen voor elkaar kunnen betekenen

Elizabeth Strout, Lucy aan zee

Een boek in de reeks met Lucy Barton. Zij is schrijfster en speelt wederom de hoofdrol in deze roman.
William (haar ex) neemt haar mee uit New York, waar de pandemie explosief verloopt, naar een huisje aan zee in Maine.
Hun dochters blijven aanvankelijk in Brooklyn New York achter, naderhand verhuizen ook zij. Dochter Becka belandt in een huwelijkscrisis, dochter Chrissy heeft een astmatische partner.
De pandemie wordt beklemmend beschreven. Een goede vriendin is plotseling aan covid-19 overleden en in New York staan koelwagens vol lijken. Als Lucy van dit bericht slecht kan slapen en haar arts raadpleegt om slaappillen te vragen adviseert deze haar haar kleding te wassen na bezoek aan de supermarkt.
Lucy voelt zich eenzaam, ze zoekt contact met Bob Burgess, die haar en William zoveel mogelijk helpt in hun nieuwe onderkomen b.v. met andere kentekenplaten voor hun auto, zodat ze niet te herkennen zijn als New Yorkers. Hij heeft haar boeken gelezen en begrepen dat die gingen over armoede en een poging om de klassengrenzen te overwinnen.
Lucy is nog in de rouw van haar gestorven tweede echtgenoot David, een cellist, en William is door zijn derde vrouw met dochter verlaten.
Als ze op elkaar zijn aangewezen in het huisje aan zee is de relatie behoorlijk afstandelijk, hoewel William goed voor Lucy wil zorgen. Lucy vindt dat William slecht luistert. Het is dan ook een bijzonder moment als Lucy tijdens een paniekaanval beseft dat ze alleen met William en hun dochters een echt thuis heeft gehad. Op dat moment kan William haar in z’n armen sluiten. Dit had hij niet voor mogelijk gehouden vanwege zijn impotentie t.g.v. een prostaatoperatie. Met deze toenadering zijn de dochters niet blij, er is in het verleden zoveel gebeurd.
Een corona-roman, waarin de lockdown en wat die met mensen doet prachtig wordt beschreven.