Heftig onderwerp voor roman

Norman Jansen is werkzaam voor de Koninklijke Marechaussee en expert op het gebied van mensenhandel en mensensmokkel. Hij is in verschillende landen werkzaam geweest binnen justitie en opsporing. Zijn ervaringen verwerkt hij in het schrijven van non-fictie literatuur. Verhalen gebaseerd op eigen ervaringen en waargebeurde feiten. Dit verhaal gaat over lovergirls, vluchtelingenkampen, jongensprostitutie en mensenhandel. Onderwerpen die je als lezer niet onberoerd laten.

Het verhaal gaat over twee totaal verschillende jongens die in twee verschillende werelden opgroeien en leven. Maar al lezende hebben ze toch dingen gemeen. Ze zijn op zoek naar veiligheid en geborgenheid en naar een toekomst voor zichzelf. Maar ze zijn ook beide kwetsbaar waardoor ze in een situatie komen die uitzichtloos lijkt. Hoewel twee aparte verhalen komen de verhaallijnen toch bij elkaar aan het einde van het boek.

Youssef groeit op in een weeshuis in Afrika. Als hij zelf vindt dat hij oud genoeg is gaat hij zijn geluk beproeven. Hij wil naar Europa, naar een land met mogelijkheden, werk, geld en een toekomst. Uiteraard blijkt de reis er naar toe een van vele obstakels en ondergaat hij een vreselijk lot.

Thiemo woont in Nederland. Hij is minder begaafd en woont alleen bij zijn moeder. Hij heeft nauwelijks vrienden. Het clubje jongens waar hij mee omgaat profiteert mateloos van de jongen die alles wil doen om er bij te horen. Als ze hem in de steek laten verschijnt er een meisje schijnbaar uit het niets. Zij begint een relatie met Thiemo die met open armen in haar valkuil loopt. Zij blijkt een lovergirl en hun relatie is het begin van een grote berg ellende die zich over Thiemo uit stort.

Beide jongens komen in aanraking met georganiseerde misdaad, geweld, sextortion en levensgevaarlijke situaties. Als lezer wil je maar één ding en dat is doorlezen in de hoop dat er een uitweg is voor de jongens.

Al eerder las ik van Norman Jansen het boek ‘ de stilte van water’ ook een verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten. Dit brengt een verhaal meer tot leven en zeker door de trieste thema’s. Veel van deze thema’s ervaar je ‘als er van je bed’ en misschien denk je wel dat mensen er in kunnen trappen, dat je het wonderlijk vindt dat mensen slachtoffer kunnen worden. Maar als je dan leest hoe subtiel de daders te werk gaan laat je dat idee snel los.

Het perspectief is vanuit de ogen van een verteller. De hoofdstukken van de jongens wisselen elkaar af en later in het verhaal, tegen het einde komen ze samen. Als lezer blijf je geboeid in de verhaallijnen maar toch knaagt er iets van zou het een geheel worden of niet. Een goed gekozen manier van het vertellen van dit verhaal.

De schrijfstijl is, net als in zijn vorige roman, tot op zeker hoogte wat afstandelijk. Hierdoor vond ik het vorige boek meer als een verslag lezen. Dit is bij dit boek ook wel het geval maar in minder mate. Ook hier wel enige afstand maar de manier waarop sommige ( vreselijke ) zaken worden beschreven raakt de lezer zeker. De auteur is op dat gebied zeker als schrijver gegroeid. Speelt uiteraard ook mee dat wat deze fictieve jongens mee maken echt iemand zijn overkomen. Hierdoor komt het verhaal echt harder bij je binnen.

In de epiloog is er nog een kort stukje over hoe het vergaan is met de echte Youssef en Thiemo. Zo blijf je als lezer niet met vragen achter.

Een hard verhaal over het leed wat deze jongens is overkomen. De auteur schuwde niet om onderwerpen te behandelen die niet snel in een roman naar voren komen. Je leest wel eens van loverboys maar over lovergirls heb ik eigenlijk nog nooit gelezen. Sowieso over mannelijke slachtoffers. Dus het is goed dat dit boek er is. Het laat een zwarte zijde zien van de maatschappij die zeker besproken moet worden.