Lezersrecensie
Boeiende essays over expressionistische films
Eerder las ik "kasteel van Boekhorst" (een monografie) en de novelles "nachtengeltjes en driehoekjes" en "Lulu in Leiden" van deze auteur, beiden prettig leesbaar en toen de auteur mij benaderde of ik dit boek voor hem wilde lezen had ik daar wel oren naar.
Deze bundel bevat een tiental essays over expressionistische films. Een onderwerp waar ik eigenljik blanco in moest stappen omdat ik daar kortweg niets over weet. Voor mij de uitdaging of het boek dan wel interessant en leesbaar voor mij zou zijn.
Na een korte inleiding volgen de essasys, allen met een korte inleiding, uitleg over de film en daarna bijzonderheden over de impact van de film, over de makers en/of auteurs. Uiteraard met bronvermelding.
De bundel wordt afgesloten met een kort dankwoord en informatie over de auteur.
De essays zelf zijn zelfstandig leesbaar dus lenen zich prima om ook afzonderlijk te lezen.
De expressionistische film was een stijlrichting binnen de filmkunst die onstond begin jaren twintig van de vorige eeuw in Duitsland. Berlijn was toen de filmhoofdstad. Het waren stille films die vaak als onderwerp volksverhalen, legendes en mythen hadden vaak met gotische decors, vaste camera en er werd gebruik gemaakt van een verteller. Toendertijd was er een strijd tussen Berlijn en Hollywood waarbij Europese filmmakers en actrices ( zoals Greta Garbo) werden weggekocht door Hollywood, waar zij uitgroeide als sterren. In de inleiding vertelt de auteur over de manier waarop naar deze films gekeken en in welk perspectief ze werden gezet. De films die hij zelf bespreekt zijn gemaakt tussen 1920 en 1931.
Zoals gezegd heb ik geen van allen films gezien. UIteraard had ik gehoord over de film Metropolis maar waar ie precies over ging en wat er achter zat? Zo had ik dat wel bij elke essay. Uiteraard belemmert dit wat in je beleving van het verhaal maar omdat het zeer toegankelijk is geschreven en de auteur mij toch wist te boeien was er voldoende interesse gewekt om door te lezen.
Het essay over 'die stadt ohne Juden" vond ik bizar. Deze film ging in premiere in 1924 in Wenen en in 1933 voor het laatst vertoont in Nederland. Het verhaal is ronduit bizar als je de wetenschap van nu hebt dat er nog geen 10 jaar na de eerste vertoning dit werkelijkheid ging worden.
Deze bundel was ver buiten mijn comfortzone maar ik vond het zeker interessant om te lezen. Het was leerzaam en ik denk voor de liefhebbers van dit genre een welkome aanvulling op de bibliotheek.
Deze bundel bevat een tiental essays over expressionistische films. Een onderwerp waar ik eigenljik blanco in moest stappen omdat ik daar kortweg niets over weet. Voor mij de uitdaging of het boek dan wel interessant en leesbaar voor mij zou zijn.
Na een korte inleiding volgen de essasys, allen met een korte inleiding, uitleg over de film en daarna bijzonderheden over de impact van de film, over de makers en/of auteurs. Uiteraard met bronvermelding.
De bundel wordt afgesloten met een kort dankwoord en informatie over de auteur.
De essays zelf zijn zelfstandig leesbaar dus lenen zich prima om ook afzonderlijk te lezen.
De expressionistische film was een stijlrichting binnen de filmkunst die onstond begin jaren twintig van de vorige eeuw in Duitsland. Berlijn was toen de filmhoofdstad. Het waren stille films die vaak als onderwerp volksverhalen, legendes en mythen hadden vaak met gotische decors, vaste camera en er werd gebruik gemaakt van een verteller. Toendertijd was er een strijd tussen Berlijn en Hollywood waarbij Europese filmmakers en actrices ( zoals Greta Garbo) werden weggekocht door Hollywood, waar zij uitgroeide als sterren. In de inleiding vertelt de auteur over de manier waarop naar deze films gekeken en in welk perspectief ze werden gezet. De films die hij zelf bespreekt zijn gemaakt tussen 1920 en 1931.
Zoals gezegd heb ik geen van allen films gezien. UIteraard had ik gehoord over de film Metropolis maar waar ie precies over ging en wat er achter zat? Zo had ik dat wel bij elke essay. Uiteraard belemmert dit wat in je beleving van het verhaal maar omdat het zeer toegankelijk is geschreven en de auteur mij toch wist te boeien was er voldoende interesse gewekt om door te lezen.
Het essay over 'die stadt ohne Juden" vond ik bizar. Deze film ging in premiere in 1924 in Wenen en in 1933 voor het laatst vertoont in Nederland. Het verhaal is ronduit bizar als je de wetenschap van nu hebt dat er nog geen 10 jaar na de eerste vertoning dit werkelijkheid ging worden.
Deze bundel was ver buiten mijn comfortzone maar ik vond het zeker interessant om te lezen. Het was leerzaam en ik denk voor de liefhebbers van dit genre een welkome aanvulling op de bibliotheek.
1
Reageer op deze recensie