Herkenning, erkenning en vooral toegankelijk

Vanwege ervaring met autisme in de familie ben ik altijd getriggerd als er een nieuw boek over dit onderwerp is. Altijd op zoek denk ik naar goede toegankelijke verhalen voor de nodige handvatten of misschien aan door te geven aan mensen in mijn omgeving die het niet begrijpen of niet weten hoe ze om moeten gaan met iemand met autisme.

Dit boek maakte mij nieuwsgierig door de titel en de cover. Na het lezen van de korte beschrijving op de achterzijde werd ik nog meer benieuwd naar de inhoud.
Ellie Middleton heeft haar diagnose ADHD & autisme op haar 24e gekregen. Zij schrijft als ervaringsdeskundige en weet de plank goed te raken. Herkenning van situaties, met name strubbelingen die zij tegen kwam en hoe zij daar mee omging en nog mee omgaat.

De opbouw van het boek is anders, prettig en fijn. Het boek kan je lezen van voor naar achter maar ook heel makkelijk op onderwerp. Aan het begin wordt dit nog even toegelicht. Elk hoofdstuk heeft een korte inleiding waarin staat welke onderwerpen hierin staan. Er staan wat quotes, een stuk met ideeën, ervaringen van de auteur op dit onderwerp en tips en handvatten om uit te proberen in de praktijk (of om over na te denken).
Ook laat de auteur weten dat zij dit boek schreef om andere te informeren en te helpen maar dat zij bij het schrijven in haar achterhoofd had al doelgroep mensen te hebben die weinig ondersteuning nodig hebben en geen leerproblemen/taalproblemen hebben.

Na een inleiding en een hoofstuk over basisbegrippen volgen er hoofdstukken onder andere over autisme trekken in de praktijk, ADHD trekken in de praktijk, wat maskeren is, zelfdiagnose , medische diagnose, en onzichtbare beperkingen,
Na de onderwerpen is er nog een afrondend stuk van de auteur en een overzicht van de noten uit de hoofdstukken. De pagina indeling is ook prettig. Korte alinea's met voldoende wit ruimte er tussen. Dit leest rustig en nodigt je uit om verder te lezen.
Doordat de hoofdstukken afgerond zijn is het 'door elkaar heen lezen ' zoals de auteur voorstelde ook prima te doen. Dit is ideaal voor een hulpboek als deze. ( persoonlijk hou ik niet zo van de term hulpboek maar weet even zo snel geen andere benaming).

Herkenning tijdens het lezen was er zeker. Ik denk ook wel dat mensen die met autisme in hun omgeving te maken hebben, zowel privé als werkgerelateerd, hier veel inzichten kunnen opdoen. Het stuk over maskeren zie ik inderdaad terug bij mijn familie. Ik had hierover wel wat meer verdieping gewild. Ook omdat de titel dit mij deed verwachten. Het boek is echter in zijn geheel zeer luchtig, Zaken worden benoemt en praktische handvatten gegeven dus is verdieping denk niet de opzet van het boek.

Het is met name een mooi persoonlijk verhaal wat zij wilde delen om de mensen die het nodig hebben die herkenning en een beetje moed en hoop mee te geven. Daar is ze zeker in geslaagd voor wat mij betreft.