Thriller in ijskoude omgeving met oog voor detail

In 'tussen sneeuw en bloed' wordt je meegenomen naar het mooie IJsland. Door de omschrijvingen van het landschap zou ik er zo naar toe willen gaan. De auteur weet dit mooi weer te geven en ook is er ruimte voor de IJslandse gebruiken en taal. Dit door de ogen van hoofdpersonage Iris. Zij gaat als aupair aan de slag in een open en gastvrij gezin. Vader, moeder, twee kleine kinderen en twee pubers. Waarvan de oudste wel dwars ligt. Niet zo gek op die leeftijd, dan zit je niet op een oppas te wachten. De oudste twee zijn uit een eerdere relatie van de moeder en er is goed contact met de vader. Iris valt als een blok voor hem met alle gevolgen vandien.
Daarnaast ontvangt ze dreigbrieven, vallen er doden en lijkt haar eigen verleden in Nederland, waar zij van wil ontvluchten, haar hier in te halen.

Kortom genoeg verhaallijnen die door elkaar heen lopen, elkaar raken en die ontvouwen moeten worden. Het een pakt meer dan de ander, en een ander is voor mij gevoelsmatig ook mooie afgerond.

Een pakkende titel en mooie cover, in het begin moest ik even schakelen, met name het verspringen in de tijd. Er zijn terugblikken, waarbij netjes boven de tekst staat dat het een aantal weken terug is, maar de ene keer is het bij start hoofdstuk, bij ander keer in een hoofdstuk en af en toe moest ik schakelen omdat ik het gevoel had dat het niet klopte. Bij teruglezen klopte het gelukkig wel maar gaf wat verwarring.
Eenmaal wat verder in het verhaal zat ik er helemaal in en zat ik eigenlijk te wachten op het lijk wat beloofd werd in de tekst op de achterzijde. Meestal begint een thriller met deze vondst maar hier was er een aanloop voor nodig. Toen deze gevonden werd kreeg het verhaal ook wat meer tempo.
De jacht naar de moordenaar werd geopend waarbij de bewijzen mij niet verbaasde, net als de verdachten niet.

Ik volg de auteur al jaren en heb, op haar Engelstalig werk, alles van haar gelezen. Ik ben fan van haar duisteren verhalen, de horrorelmenten daarin. Dat gevoel wat je dan bekruipt. Uiteraard mag ik dat niet verwachten van een thriller, dat is een andere tak van sport. Maar stiekem hoop ik wel op dat bekruipende gevoel maar daar is dit het verhaal niet voor.
De verhaallijnen worden goed uitgewerkt. Ik had bij sommige personages wel wat meer willen weten, of ze langer willen volgen, maar dat past niet in de lengte van het verhaal. Als je daar naar kijkt is het wel goed gedoseerd. Het plot is voor een veellezer misschien wat voorspelbaar maar niet minder goed, de twist aan het einde gaf het weer wat extraas.

Kortom een toegankelijke thriller die ik met plezier heb gelezen.