Lezersrecensie
spannend kort verhaal over kwetsbaarheid, verslaving en groepsdruk
Marlen Visser is bij mij bekend als een thriller auteur en ik heb een aantal van haar spannende verhalen mogen lezen.
Vorige week liep ik tegen deze titel aan, een wat oudere (2022) novelle uit de Kluitman reeks. Deze serie bestaat uit korte verhalen die spannend zijn en met name lezen weer leuk wil maken onder jongeren.
Voor dit verhaal heeft de auteur samengewerkt met haar dochter Ginger Beek. Goede keuze want daardoor kan je mooi spiegelen als auteur of je je goed inleeft van wat er bij jongeren speelt.
In dit verhaal draait het om de (net) 18 jarige Luca. Ze woont met haar moeder en gehandicapte broer Sem. Haar vader is niet in beeld dus helpt zij haar moeder waar ze kan. Sinds kort heeft ze een baantje in het casino. Ze spreekt regelmatig af met haar collega’s om na het werk wat te drinken en al snel blijkt dat ze daar ook ” ballonnetjes doen”, lachgas.
Luca gaat ook mee doen. Als ze een keer samen is met collega Ricardo gebruiken ze ook met heftige gevolgen.
Een aantal jaar terug hoorde je dagelijks op het nieuws over lachgas gebruik en met name gebruik bij jongeren. De gevaren van het gebruik kwamen gelukkig meer in kaart.
Dit verhaal draagt daar ook aan bij.
Het gaat over groepsdruk die je soms dingen laat doen die stoer kijken maar waarvan je zure vruchten plukt.
De vertelstijl is zoals ik van deze auteur ben gewend. Ze neemt ruimte om de karakters neer te zetten. Knap in zo een kort verhaal.
Zo begrijp je ook waarom Luca het huis uit vlucht en graag bij de groep collega’s wil horen. En waarom ze niet echt nee durft te zeggen en daardoor juist tegen degene schopt (figuurlijk) die dit niet verdient.
Door de opbouw, tijd te nemen de situatie van Luca goed neer te zetten, krijg je een heel realistisch verhaal met een prima spanningsveld.
Daarnaast zit er een duidelijke boodschap in over gebruik van lachgas ( ook andere verslavende middelen kan je hierop invullen) en hoe kwetsbaar je kan zijn in een groep.
Vorige week liep ik tegen deze titel aan, een wat oudere (2022) novelle uit de Kluitman reeks. Deze serie bestaat uit korte verhalen die spannend zijn en met name lezen weer leuk wil maken onder jongeren.
Voor dit verhaal heeft de auteur samengewerkt met haar dochter Ginger Beek. Goede keuze want daardoor kan je mooi spiegelen als auteur of je je goed inleeft van wat er bij jongeren speelt.
In dit verhaal draait het om de (net) 18 jarige Luca. Ze woont met haar moeder en gehandicapte broer Sem. Haar vader is niet in beeld dus helpt zij haar moeder waar ze kan. Sinds kort heeft ze een baantje in het casino. Ze spreekt regelmatig af met haar collega’s om na het werk wat te drinken en al snel blijkt dat ze daar ook ” ballonnetjes doen”, lachgas.
Luca gaat ook mee doen. Als ze een keer samen is met collega Ricardo gebruiken ze ook met heftige gevolgen.
Een aantal jaar terug hoorde je dagelijks op het nieuws over lachgas gebruik en met name gebruik bij jongeren. De gevaren van het gebruik kwamen gelukkig meer in kaart.
Dit verhaal draagt daar ook aan bij.
Het gaat over groepsdruk die je soms dingen laat doen die stoer kijken maar waarvan je zure vruchten plukt.
De vertelstijl is zoals ik van deze auteur ben gewend. Ze neemt ruimte om de karakters neer te zetten. Knap in zo een kort verhaal.
Zo begrijp je ook waarom Luca het huis uit vlucht en graag bij de groep collega’s wil horen. En waarom ze niet echt nee durft te zeggen en daardoor juist tegen degene schopt (figuurlijk) die dit niet verdient.
Door de opbouw, tijd te nemen de situatie van Luca goed neer te zetten, krijg je een heel realistisch verhaal met een prima spanningsveld.
Daarnaast zit er een duidelijke boodschap in over gebruik van lachgas ( ook andere verslavende middelen kan je hierop invullen) en hoe kwetsbaar je kan zijn in een groep.
1
Reageer op deze recensie