Een verrassend verhaal over een vermissing

Corine Hartman laat ons kennismaken met een nieuw personage, Eva Romeijn. Na de Faye van Laar trilogie is het tijd voor een nieuw genre, cosy crime. Eva Romeijn is de Nederlandse Miss Marple.
Kunstschilder Eva is geboren en getogen in het dorpje Vorden in de Achterhoek. Haar buurman, baron Frederick van Zonnewoud, vraagt haar een portret te schilderen van zijn moeder en doet zelfs een aanbetaling. Als vervolgens Frederick verdwenen lijkt te zijn, is Eva de enige die zich zorgen maakt. Ze bedenkt ineens dat toen ze op bezoek was bij Frederick , een rouwkaart zag liggen. De naam die er op stond was niet van een overleden persoon, maar die van Frederick. Als ze hem hiermee confronteert doet hij er nonchalant over. Zou dit iets met zijn verdwijning te maken hebben? De roddels zijn niet van de lucht en niemand schijnt er zich druk over te maken dat de baron verdwenen is. Waren ze hem liever kwijt dan rijk? Eva besluit zelf op onderzoek uit te gaan.

De cover doet een beetje denken aan een roman. Een landhuis in de achtergrond, een vrouw in een witte jurk op de voorgrond. Om haar schouder hangt een tas en daaruit steekt een pistool. Is het dan toch geen roman? Het is een cosy crime. Het boek begint met een spannende proloog. Deze is beklemmend geschreven en pas veel later besef je wat er werkelijk aan de hand is. Het verhaal begint vrij rustig met vrienden van Eva, Winand en Annemarie die een galerie beheren in Vorden. Daar gebeuren later wat dingen die hoogst opmerkelijk zijn voor de rest van het verhaal. En dit verhaal verloopt een beetje traag, maar dat is niet erg want het decor van de Achterhoek wordt intussen mooi beschreven. Het is af en toe net of je er zelf bij bent, zo beeldend komt het over. Het doorzettingsvermogen van Eva is heerlijk om te lezen. Het dorpse karakter, het naar elkaar omkijken, maakt de situatie van de zoektocht naar de baron soms verwarrend. De meeste mensen maken zich niet druk om de verdwijning van de baron en zeggen dat hij zelf vertrokken is uit Vorden. Eva denkt dat er meer aan de hand is, maar wat dan?

Het boek leest lekker door de korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl van de auteur. De natuur is heel beeldend beschreven en doordoor wil je alleen maar door blijven lezen. Na ieder hoofdstuk kom je een klein beetje meer te weten, de auteur geeft het niet zomaar weg. Het is niet superspannend, maar je wil toch weten hoe het nu eigenlijk in elkaar zit.
Corine Hartman heeft mij verrast met dit genre. Knap hoe ze telkens weer een ander verhaal kan schrijven. Het is een boek wat je snel uit leest en dat houdt in dat het goed geschreven is. Geen ellenlange uitleg, maar gewoon "to the point". Van mij mag er nog een verhaal met Eva verschijnen.