Geforceerd en saai

Jane MacGuire is een jonge studente, die niet weet wat haar afkomst is maar ze is liefdevol opgevoed door Eve Duncan en Joe Quinn, beide politiemensen. Op een avond wordt Jane gebeld door een mede-student, of ze haar pleegbroer Mike uit de kroeg wil komen halen want hij is dronken. Buitengekomen met Mike worden ze overvallen, maar Jane weet te ontsnappen. Helaas is Mike gewond en hij overlijdt. Jane blijkt het doelwit te zijn van minstens twee groepen mensen die haar voor snode doeleinden willen ‘hebben’. Gelukkig is er ook een man die haar wil helpen: Trevor, die zij vier jaar geleden al heeft ontmoet en waar ze tegen haar zin in een zwakke plek voor heeft gekregen. Jane blijkt op de een of andere manier de sleutel te zijn tot een oud geheim, dat op zijn beurt weer een sleutelrol speelt bij het voorkomen van een terroristische aanslag.

Na het lezen van Firestorm, eind vorig jaar, was ik erg enthousiast over Iris Johansen. Vol goede moed begon ik dus aan Count Down. Helaas viel het nogal tegen. Om niet het plezier te bederven voor mensen die het boek willen lezen, kan ik niet eens uitgebreid ingaan op de vele hoogst eigenaardige plotwendingen, het grote aantal hoofd- en bijfiguren, de eigenaardige ‘doorkijkjes’ in het verhaal en het feit dat het net is of Johansen niet kon beslissen tussen het vertellen van twee verhalen. Het eerst verhaal gaat over Jane, die blijkbaar als meisje van 17 naar Italië is geweest, naar een opgraving, alwaar bleek dat zij heel erg lijkt op een vrouw die Cira heet en die is omgekomen bij de uitbarsting van de (naam). In die tijd heeft zij Trevor ontmoet, die ook al achter het goud van Cira aanzat. Het verhaal van Cira, onder meer verteld door de vertaalde brieven, is het ene verhaal. Dan het andere: een grote engerd wil bommen gooien op bekende steden in Amerika. Dit wil hij uitsluitend doen omdat hij de pest heeft aan zijn eigen land. Er zijn twee groepen die de man, Reilly genaamd, willen tegenhouden, en Trevor en zijn groep is er daar een van. Jammer genoeg werken de groepen niet met elkaar samen. Integendeel, de andere groep, met aan het hoofd ene Grozak, heeft een prijs gezet op het hoofd van Trevor. Jane zit er middenin. Ze wordt dan ook voortdurend heen en weer gesleurd, eerst naar Schotland, naar een groot oud kasteel, en dan weer terug naar Amerika. Dat kasteel, en de eigenaar McDuff, en zijn beschermeling Jock blijken halverwege het boek ook nog een grote rol te spelen in het verhaal. Jock blijkt ooit gehersenspoeld te zijn door Reilly, en McDuff heeft meer te maken met Jane’s verleden. Kunt u het nog volgen? Nou, ik wel maar ik moest er vreselijke moeite voor doen. Het was allemaal zo geforceerd, en zo onwaarschijnlijk, en bij tijd en wijle niet spannend maar saai. En dan aan het eind vallen er een hoop doden en dan is het over. Jammer. Het boek krijgt twee sterren omdat het vaardig is geschreven. (Door: Jannelies Smit)