Een kunststuk!
Op zijn website verklaart Greg Iles dat hij zelf vindt dat Blood Memory zijn beste boek tot nu toe is. Ik kan hem alleen maar volledig gelijk geven! Blood Memory laat je niet los, en toch is het zo verontrustend en intrigerend dat het bijna niet mogelijk is het in één ruk uit te lezen.
Hoofdpersoon in meer dan een zin van het woord is Catherine (Cat) Ferry; 31 en forensisch odontoloog van beroep. Als het verhaal begint heeft ze zojuist ontdekt dat ze in verwachting is van haar vriend Sean, die bij de politie werkt. Helaas is Sean getrouwd. Cat doet manmoedige pogingen om van de drank af te blijven – ze is alcoholiste – en wijt haar flauwvallen bij het onderzoeken van een vermoorde man dan ook daaraan. Na twee keer, als ook al duidelijk wordt dat er een seriemoordenaar aan het werk is, vlucht Cat uit pure ellende terug naar huis, naar Natchez. Ze is opgegroeid in een rijke familie in een heel groot huis. Haar familie bezit zelfs een heel eiland in de Mississippi rivier. De familie wordt met ijzeren hand geregeerd door haar grootvader van moederskant, beroemd chirurg Kirkland. Verder heeft Cat alleen nog haar moeder, met wie ze geen band heeft, en haar tante, zuster van haar moeder, met wie ze juist wel een band heeft. Cat’s vader is doodgeschoten door een inbreker toen Cat pas acht was. Denkt ze. Maar al op de eerste ochtend nadat Cat ’s nachts stiekem is binnengeslopen om in haar oude kamer te slapen, blijkt er meer aan de hand te zijn. Cat vindt per ongeluk oude sporen van bloed in haar kamer. Sporen die er niet zouden moeten zijn. En dan begint het verhaal in volle vaart: er worden nog meer mannen op dezelfde akelige manier vermoord, Cat vecht voor haar eigen geestelijke en lichamelijke gezondheid, haar moeder en grootvader én de vroegere maîtresse van haar vader gaan een rol spelen…
Soms is het net een achtbaan, dit verhaal. Kom je net op adem gaat de trein er weer in volle vaart vandoor. Cat is echter dan echt. Hoe Greg Iles het voor elkaar krijgt om zo diep in de huid te kruipen van een jonge zwangere alcoholiste, begrijp ik niet maar ik vind het een heel kunststuk! Ik hoop eigenlijk stiekem dat Greg Iles nog eens een boek schrijft met Cat in de hoofdrol. Ze zou een waardevolle aanvulling zijn op de ‘vaste hoofdpersonen’ als Kay Scarpetta en anderen. Ik kon niet vinden of dit boek ook vertaald gaat worden, maar als ik de uitgever was zou ik er haast mee maken! (Door: Jannelies Smit)
Reageer op deze recensie