De avonturen van Simplicissimus

Deze schelmenroman is anders dan Don Quichot vrij onbekend gebleven. Voor het eerst uitgegeven in 1668 vertelt dit 415 bladzijden lange verhaal het levensverhaal van Simplicissimus een boerenjongen die opgroeit in een tijd van oorlog en geweld. Vanuit een in eerste instantie naïef perspectief van een knulletje wordt op uiterst grappige wijze een periode in de Duitse geschiedenis beschreven die voor de gewone burgerbevolking verre van positief was. In de dertig jarige oorlog waren geweld, verkrachtingen en gebrek aan voedsel een veel voorkomende oorzaak van een vroegtijdige dood. Simplicissimus groeit in deze periode op, raakt al op jonge leeftijd zijn ouders kwijt en wordt door schade en schande wijzer. De avonturen die hij beleeft volgen elkaar in rap tempo op daarbij zoals gebruikelijk was in die tijd zit er ook een flinke dosis magie en fantasie in.

Dit boek verdient inderdaad een plekje in de 1001 boeken lijst en leest iets makkelijker weg dan Don Quichot (maar daar later meer over). Maar het boek is te lang, wat ik van bijna alle boeken uit deze periode vind. Na 250 bladzijden is het genoeg en door de lengte verliest het verhaal voor mij een beetje wat van zijn kracht en magie. Neemt niet weg dat ik er wel van genoten heb.