Een ode aan het echte leven

“Alles wat blijft” is een meeslepend boek over familierelaties, trauma, maar ook heling. Vanaf de eerste pagina’s sleept het verhaal je mee wanneer je leest hoe Marisa, een van de hoofdpersonen, moet kiezen: trouwen met een man die haar niets doet, of alleen de schande van haar buitenechtelijke zwangerschap dragen. Dat dilemma lost zichzelf op wanneer ze toch verliefd wordt op Stelvio, haar beoogde man. Ze trouwen, stichten een gezin, en verhuizen naar zee voor de gezondheid van hun dochter Betta.

Dan slaat het noodlot toe. De rouw, het verdriet en de woede trekt diepe sporen in de families van Marisa en haar zus Emma. Het zwijgen van de betrokkenen zorgt ervoor dat het gezamenlijke trauma niet verwerkt wordt, met alle gevolgen van dien. Maar wanneer er hulp vanuit onverwachte hoek komt, breekt langzaam het licht door.

Roberta Recchia heeft met “Alles wat blijft” een roman geschreven die vanaf het begin je aandacht weet te grijpen. De personages zijn veelkleurig, met mooie en minder mooie kanten. En dan de schrijfstijl: poetisch, maar toch vlot, met prachtige beelden en symbolisch taalgebruik.

“Alles wat blijft” is geen luchtig boek, integendeel. Maar het leven is ook niet luchtig. Dit aangrijpende en confronterende verhaal is een ode aan het echte leven, van echte gebroken mensen met echte emoties die ondanks alles blijven geloven in hoop en liefde.