Alles draait om de aarde

In Orbit gaat over zes astronauten die op ruimtemissie zijn in het ISS. Samen met hen cirkel je om de aarde, 16 rondjes (orbits) per dag, en zie je de continenten aan je voorbij trekken. Een bijzondere leeservaring, mede door de hoge dichtheid aan poëtische beschrijvingen van onze planeet die door het verhaal heen gevlochten zijn. In het begin is dat erg wennen, en voelt het een tikje over-the-top aan. Maar zodra je meer leert over hoe het is om als aards mens in de ruimte te zijn, dan ga je beter begrijpen waar deze stijl vandaan komt.

In Orbit is een boek wat je moet lezen bij een raam, omdat je af en toe naar buiten wil kunnen staren tijdens het lezen, zodat je de zinnen op je in kan laten werken. Het boek leest niet makkelijk weg, maar dat vond ik in dit geval niet zo erg. Het verhaal draait niet om de personages, maar om de aarde – letterlijk en figuurlijk. Samantha Harvey laat je reflecteren op wat het betekent om mens te zijn, op hoe mooi de aarde is, en op hoe weinig we bewust zijn van onze afhankelijkheid van de aarde. We kunnen niet zonder de aarde, hoewel we leven alsof dat wel zo is. Je kunt dit boek denk ik niet lezen zonder dat te (gaan) beseffen.

Deze ietwat geladen thematiek wordt echter niet op een al te beklemmende, pessimistische manier beschreven: in plaats daarvan zoekt Harvey de balans tussen poëtische beschrijvingen van de aarde en de onhandigheid van het mens-zijn in de ruimte. Vaak slaagt ze hierin, maar soms doen de passages waar de astronauten een grotere rol spelen wat gemaakt aan. Niet iedereen zal de dromerige, bespiegelende manier van schrijven waarderen. Al met al biedt In Orbit echter een unieke leeservaring, die je niet onbewogen zal laten.