Lezersrecensie
Wat je niet ziet
Wie het eerst komt van Bo Svernström is het derde deel met politiecommissaris Carl Edsom en zijn team in de hoofdrol. De andere twee delen beginnen ook met ‘Wie’ in de titel. Wie het eerst komt als titel, past niet bij het verhaal. De oorspronkelijke Zweedse titel ‘Det man inte ser’, vertaalt Google Translate als ‘Wat je niet ziet’, wat veel beter het verhaal omschrijft. Het boek is goed te lezen zonder de andere delen. Ik had het tweede deel al gelezen, maar het eerste nog niet.
Het boek is opgedeeld in vier delen, waarbij steeds het verhaal steeds uit een ander perspectief verteld wordt, Edith, Oscar en Rebecca komen zo alle drie aan bod. Het vierde deel gaat uit van Rebecca en Edith samen. De hoofdstukken hebben soms geen titel, soms een datum, of zijn soms ‘Uit het verhoor van’. Vooral bij deze laatste hoofdstukken wordt ingegaan op de achtergrond van de persoon die verhoord wordt. De karakters van de hoofdpersonen krijgen zo een mooie opbouw en diepte. Alleen het karakter van de politiecommissaris Carl zelf, wordt niet zo goed in het verhaal uitgediept, wat een gemiste kans is, omdat dat voor een volgend deel lezers zou kunnen trekken.
Dit boek is een verrassende thriller, waarbij de daders van de ontvoering en moorden steeds iemand anders lijkt te zijn. Als lezer word je steeds op het verkeerde been gezet, als je het boek weg legt, blijf je meedenken om het politieteam als het ware te helpen. Soms wordt het verhaal onnodig ingewikkeld. Edson en zijn team raken verstrikt in een web van leugens, waardoor de oplossing van de moorden steeds verder weg komt te staan. Hebben ze eenmaal de ware identiteit van de blind vrouw en haar woonplaats gevonden, dan vinden ze de oplossing.
Uiteindelijk vond ik het een ‘gemiddeld’ spannende thriller. Als lezer moet je soms een paar hoofdstukken terug om het verhaal te begrijpen. De twist op het einde van het verhaal was echter, hoewel vergezocht, goed gevonden.
Het boek is opgedeeld in vier delen, waarbij steeds het verhaal steeds uit een ander perspectief verteld wordt, Edith, Oscar en Rebecca komen zo alle drie aan bod. Het vierde deel gaat uit van Rebecca en Edith samen. De hoofdstukken hebben soms geen titel, soms een datum, of zijn soms ‘Uit het verhoor van’. Vooral bij deze laatste hoofdstukken wordt ingegaan op de achtergrond van de persoon die verhoord wordt. De karakters van de hoofdpersonen krijgen zo een mooie opbouw en diepte. Alleen het karakter van de politiecommissaris Carl zelf, wordt niet zo goed in het verhaal uitgediept, wat een gemiste kans is, omdat dat voor een volgend deel lezers zou kunnen trekken.
Dit boek is een verrassende thriller, waarbij de daders van de ontvoering en moorden steeds iemand anders lijkt te zijn. Als lezer word je steeds op het verkeerde been gezet, als je het boek weg legt, blijf je meedenken om het politieteam als het ware te helpen. Soms wordt het verhaal onnodig ingewikkeld. Edson en zijn team raken verstrikt in een web van leugens, waardoor de oplossing van de moorden steeds verder weg komt te staan. Hebben ze eenmaal de ware identiteit van de blind vrouw en haar woonplaats gevonden, dan vinden ze de oplossing.
Uiteindelijk vond ik het een ‘gemiddeld’ spannende thriller. Als lezer moet je soms een paar hoofdstukken terug om het verhaal te begrijpen. De twist op het einde van het verhaal was echter, hoewel vergezocht, goed gevonden.
1
Reageer op deze recensie