Het weet je 'ziel' te raken

Titel: Zielenmenners
Auteur: Terrence Lauerhohn
Uitgeverij: Ambilicious
Publicaitedatum: 05 november 2018
251 pagina’s
Recensie: Danielle

Terrence is geboren op 31 mei 1960 in een Brabantse wieg te ’s Hertogenbosch. Pas op 51 jarige leeftijd schreef hij zijn eerste roman, 'Noptula' (Science-fiction), die goede reviews ontving. Sindsdien heeft hij meegedaan aan verschillende schrijfwedstrijden. Bij ‘De Negen Cirkels’ (Zilverbron uitgeverij), heeft hij zich laten inspireren door ‘Inferno’ van Dante Alighieri en door de gravures van Gustave Doré. In november 2015 verscheen zijn Thriller-debuut, Wegversperring Nirwana verscheen in december 2016 bij uitgeverij Ambilicious.

De ooievaar brengt volgens onze folklore de kinderen. Dit volksgeloof verklaart niks meer dan dat. De mythe heeft echter een duistere, diepere oorsprong. Het woord ooievaar is een verbastering van het Proto-Germaanse woord auda-bara-, dat letterlijk ‘schatdrager’ betekent. Hij draagt inderdaad een grote schat, de kinderziel. De ziel van het kind komt uit de Andere of Onderwereld. Deze wereld is onder meer via een waterbron te bereiken. Suzan Maryot is een ervaren politierechercheur in Manhattan. Zij en haar partner Bill jagen op twee seriemoordenaars die allebei bovennatuurlijke krachten schijnen te bezitten. Suzan is vastbesloten om de waarheid over deze twee moordenaars te achterhalen. Wat ze ontdekt is een waarheid die voor gewone mensen beter geheim kan blijven. … Niet elke mens heeft een menselijke ziel …

De afschuw slaat meteen toe nadat je begint te lezen in Zielenmenners. Wat nou precies de richting wordt van het verhaal is in het begin niet echt duidelijk en je hebt dan ook even de tijd nodig om in het verhaal te komen. Toch hangt er een mist die een schimmige indruk achterlaat.

De gruwelmoorden die plaatsvinden blijven voor Suzan en Bill een groot raadsel zeker als ze in de gaten krijgen dat de twee moordenaars op een of andere manier elkaar proberen te overtreffen.
Tijdens de zoektocht naar de moordenaars lopen zowel Suzan als Bill groot gevaar door steeds een stapje dichterbij te komen.

‘Dit hart heeft normaal gefunctioneerd. Terwijl het ondenkbaar is dat het daartoe ins staat zou kunnen zijn. Onbegrijpelijk.’

Halverwege krijgt het verhaal een wending door vanuit een ‘horror’ scenario de fantasie wereld in te duiken. Hier groeit het verhaal uit tot mooi gedetailleerde omschrijving van omgeving en personages. Terrence is op z’n best en weet je ziel te raken als je tenminste mee kan drijven in zijn wereld.

‘Waarom zou ze haar leven riskeren? Dit was een gevecht tussen twee onmenselijke rassen, die haar metgezellen in een ver verleden met hun neerbuigende zelfoverschatting hadden ontketend.’

Op een vloeiende manier wordt je naar het einde geleidt zonder overhaaste beslissingen, maar zelfs nog met enkele onverwachtse wendingen. Terrence heeft met Zielenmenners een verhaal geschreven dat niet voor iedereen geschikt zal zijn maar zeker de moeite waard is om er op z’n minst mee te starten.

‘Het goede moet bereid zijn het slechte te bestrijden, om erger kwaad te voorkomen, peperde Suzan zichzelf in. Ze gilde harder naar haar gevoel.’

Leesplezier: 4
Orginaltieit: 4,5
Psychologie: 3,5
Plot: 4
Spanning: 4
Schrjfstijl: 4

Ik geef ‘Zielenmenners’ 4 sterren.