Help me… om dit boek weg te leggen

Roosmarijn Weijmer is een advocate die gespecialiseerd is in het helpen van mensen met psychiatrische problemen. Samen met haar man Bart-Jan de Back heeft ze een dochter; Aletta.

Roosmarijn krijgt in het tankstation een briefje van een jonge, angstig kijkende vrouw met de tekst; help me. Ze ziet dat de jonge vrouw door een man in een wit busje wordt geholpen. Roosmarijn besluit achter het busje aan te gaan en de gebeurtenissen die volgen, brengen haar in de problemen waardoor ze gearresteerd wordt op verdenking van moord. Roosmarijn weet echter wat ze gezien heeft en probeert er alles aan te doen haar onschuld te bewijzen.

Meerdere keren komen er hoofdstukken voorbij die cursief gedrukt zijn. Je komt pas later in het boek te weten van welk personage deze zijn.

Het is een grote psychologische achtbaan. Het bewijs keert zich tegen Roosmarijn en de mensen om haar heen lijken haar ook niet te geloven. Wordt ze gek? Of is er meer aan de hand?

Tijdens het lezen voel je de frustraties en machteloosheid van Roosmarijn over de vermeende beschuldiging en de vechtlust die ze heeft om de onderste steen boven te krijgen.

Het verhaal leest lekker door, de spanning zit er goed in. Doordat je de kant van Roosmarijn leest, wil je weten of het haar lukt haar onschuld te bewijzen.
Het einde kwam vrij abrupt. Het plot zit goed in elkaar, de ontknoping bracht nog een aantal verrassende wendingen die ik niet zag aankomen.