Blauwe plekken, een verhaal over mishandeling

Blauwe plekken gaat over Judith, een meisje van 11. Op het eerste gezicht lijkt er niks aan de hand, maar elke keer als Judiths moeder een slechte dag heeft of zich niet goed voelt, slaat ze Judith. Het boek is geschreven door Anke de vries, uitgegeven in 1992, en de uitgever is lemniscaat. Ook heeft blauwe plekken de prijs van de Nederlandse kinderjury gewonnen. Ik ben dit boek gaan lezen omdat vriendinnen het aanraden, ondanks dat het best een heftig verhaal is. Ik vind het ook erg mooi dat de schrijfster met dit boek een belangrijk probleem bespreekt, aangezien best veel kinderen nog steeds dagelijks door kindermishandeling gaan.

De hoofdpersoon is Judith van 11. Ze zit in groep 8 en woont samen met haar moeder en broertje Dennis is een flat in den haag. Ze heeft niet heel veel vrienden of vriendinnen. Haar 2 jaar oude broertje, hij wordt nooit geslagen, omdat Judiths moeder duidelijk meer om hem geeft, mede doordat hij nog zo klein is. Eigenlijk zorgt Judith vooral voor hem. ze brengt hem naar de crèche, doet hem in bad en brengt hem bijvoorbeeld naar bed. Judiths moeder richt vooral haar frustratie en woede op Judith af. Door haar te slaan, waardoor ze onder de blauwe plekken zit. Vandaar ook de titel van het boek. Maar dan komt er in haar klas een nieuwe jongen, genaamd Michiel. Hij is net vanuit Amerika hierheen verhuisd, omdat hij het bij zijn vader niet meer uithield. Hij woont nu bij zijn tante Ellie en zijn oom bob, en hun 3 kinderen in een liefdevol gezin. Hij is een paar jaar ouder dan Judith, doordat hij door druk van zijn vader is blijven zitten. Ondanks de leeftijdsverschillen worden ze hele goede vrienden, eerst mede omdat Judith Michiel doet denken aan zijn vroegere beste vriendin Steffie. Judith is in het begin nog best wel gesloten, maar langzaam laat ze Michiel toe in haar leven. Ze vertelt hem alleen niks over de mishandelingen. Langzaam begint Michiel aan te voelen dat er iets mis is, en doet alles wat hij kan om haar te helpen.

Ik vind het een goed boek, spannende stukjes, bijvoorbeeld “Mamma heeft het laken gevonden. Ze was zo onthutst dat ze de eerste slag niet eens ontweek. Keihard petste haar moeder in haar gezicht. Ze wankelde, twee handen grepen haar beet en rammelde haar door elkaar ‘Smerige rotmeid die je bent, geef dat geld terug!’” Dit stuk, en wat er vooraf en erna gebeurde, vond ik best spannend of bijvoorbeeld: “te laat ontweek ze de slag in haar gezicht. Hoeveel er volgde wist ze niet. Er droop iets lauws uit haar neus en ze werd tegen het aanrecht aan gekwakt”

Dit boek was erg heftig en ik heb toch het idee dat ik door dit boek meer over kindermishandeling ben gaan nadenken en over hoe dat voelt om daar dagelijks doorheen te moeten gaan, aangezien dit boek me zo erg in Judiths haar leven liet kijken. Ik vind het ook prachtig dat Michiel haar helpt sterker te worden, ondanks alles dat ze doormaakt.

Kortom, ik geef dit boek 5 sterren en heb eigenlijk er niets op aan te merken. Wat ook al uit de woorden hierboven blijkt, is dit boek erg goed. Ik vind ik de boodschap van de schrijfster en de rede waarom ze dit schreef heel mooi. Wel zou ik aanraden dit boek pas vanaf 12 jaar te lezen, omdat het ook best heftig is en misschien nog net iets te spannend voor jonge kinderen. Ik raad dit boek zeker aan, veel leesplezier!