Vergeet de Grote Drie, Hella Haasse is de grote één
Hella Haasse was nog geen dertig toen ze Het woud der verwachting schreef. Ik was een jaar of twintig toen ik de roman voor het eerst las. Ik studeerde Middeleeuwse Studies, volgde vakken geschiedenis en historische letterkunde, kortom, ik kende de periode die Hella Haasse beschreef vrij goed, en ik was eerlijk gezegd verbijsterd. Dat er een schrijver bestond die zoiets kon! Schijnbaar moeiteloos wekte Hella Haasse de eerste decennia van de vijftiende eeuw tot leven, schijnbaar moeiteloos leefde ze zich in in een machtige, maar gevoelige edelman die meevecht bij Agincourt, gevangen wordt genomen en vijfentwintig jaar gevangen zit in The Tower, schijnbaar moeiteloos toverde ze het ene na het andere gedenkwaardige personage tevoorschijn – de krankzinnige koning Karel VI, de dichter-dief François Villon.... En dat in een kalme, elegante stijl die dienstbaar was aan het verhaal.
Een boek om stuk te lezen en dan opnieuw te kopen,.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van David Veldman
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
