10 jaar na "ik ben Pelgrim"

Terry Hayes (1951, Sussex, VK) heeft de Australische nationaliteit, na een carrière als reporter en journalist was hij in de late jaren 70 en begin jaren 80 scenarioschrijver van de Australisch/ Amerikaanse productie en kaskraker MAD MAX, het begin van een lange en succesvolle carrière in de filmwereld die hem naar Hollywood bracht. In 2013 verraste hij met zijn debuut thriller IK BEN PELGRIM wat een wereldwijde bestseller werd - een monumentaal debuut wat mogelijk door hem niet meer te overtreffen is.

De 2e thriller van Hayes werd voor het eerst aangekondigd voor 2016, maar werd diverse keren uitgesteld zonder dat daar naar mijn weten ooit een officiële verklaring voor kwam (de geruchten waren dat Hayes worstelde met de standaard die hij met Pelgrim had neergezet en een zogenaamd writersblock) - uiteindelijk duurde het tot begin december 2023 eer zijn 2e - Het jaar van de sprinkhaan verscheen.

10 jaar wachten hebben bij velen, en zeker ook mij nieuwsgierig gemaakt en het verwachtingspatroon niet doen afnemen - de lat ligt enorm hoog. - Is Hayes erin gelaagd om aan mijn verwachtingen te voldoen? - met de deur in huis vallend - niet helemaal

Wellicht ingegeven door het feit dat zijn opus magnum reeds geschreven is met Ik ben Pelgrim, heeft hij er niet voor gekozen zichzelf een soort van te herhalen maar een nieuw element (en genre) toe te voegen. Dit vraagt iets van een lezer, - en in mijn geval te veel om in mee te gaan en te waarderen.

Het jaar van de sprinkhaan is opgedeeld in 4 delen. Hayes laat ons de verrichtingen volgen van de internationale top spion Kane die zich waagt in de "kookpot" van het internationale terrorisme, het ondoordringbare gebied wat Afghanistan,Pakistan en Iran beslaat. Kane dringt door in Iran om daar contact te maken met een informant die informatie heeft over een plan van een op islamitische staat en Al Qaida gelijkende organisatie (het leger van de zuiveren) die broedt op een plan voor een aanslag die de wereld op z'n grondvesten zal doen laten trillen. Op het rendez vous point aangekomen is zijn informant ontmaskert en is Kane gedwongen de strijd aan te gaan met een zeer intelligent en donker schepsel teneinde zijn eigen leven te redden maar ook het lot van de wereld te behoeden van een grote ramp.

Hayes volgt in de eerste 3 delen, min of meer de lijn en vertelstijl wat hij ook gebruikte in zijn "ik ben pelgrim" boek, - een spannend en vlot geschreven toegankelijke spionage verhaallijn, meeslepend en enigszins klassiek. Dit verandert in het 4e deel waar grote delen elementen bevatten die je meer in de categorie horror, apocalyptisch en/of si-fie moet plaatsen. Het verhaal blijft boeien en spannend, maar gaat door deze aanpak voor wat betreft geloofwaardigheid en acceptatie te ver - het is gewoon niet mijn ding

Desalniettemin, Het leesplezier overall is hoog, en hoewel niet van het niveau van Pelgrim is het een aanrader om wat uren uit te trekken voor dit boek.

Twee lossen opmerkingen:
Hoogst opmerkelijk is dat Hayes diverse keren in het boek de zinsnede '"naar later zal blijken, zoals ik later constateerde" of iets gelijkwaardigs gebruikt. Hierdoor geeft hij weg dat Kane hoe uitzichtloos de situatie ook lijkt het zeker overleeft.

Waarom toch altijd uiteindelijk een happy end!

totaal oordeel 3,5 sterren