Emoties van de personages worden alle eer aangedaan!

Na het lezen van ‘Als hij bij mij was gebleven’ ben ik meteen doorgegaan met dit boek. En ik ben blij dat ik nog wat langer in de hoofden van Autumn en Finn kon kruipen, want ik wilde nog geen afscheid van hen nemen.

Aangezien dit verhaal vanuit Finns perspectief wordt verteld, is er de eerste honderd bladzijden wat herhaling van het eerste boek. Nowlin is er toch in geslaagd om het op een andere en verfrissende manier te vertellen, waardoor je niet het gevoel hebt dat je het al eens hebt gelezen. Integendeel, ik vond het heel aangenaam om de gebeurtenissen vanuit Finns perspectief te lezen.

Vervolgens lezen we ook hoofdstukken vanuit het perspectief van Jack en Autumn. Ik vond het zo fijn dat het verhaal verderging en dat de gebeurtenissen waarmee ‘Als hij bij mij was gebleven’ was geëindigd, verder werden uitgediept in dit boek. De levens van Jack en Autumn worden door Nowlins vlotte pen met veel liefde verder geschreven en het is mooi om te zien hoe Finn zoveel betekenis heeft in hun levens.

Nowlin heeft de gevoelens van de personages op een bijzondere manier weergegeven en heeft diepgaande en meeslepende verhaallijnen gecreëerd die met gevoel voor realiteitszin tastbaar worden. De gevoelens van Autumn en Jack voelden namelijk zo écht aan en hun emoties worden in perspectief geplaatst door 2 andere personages, respectievelijk Angie en Brett. Als je het boek leest, wordt het ongetwijfeld duidelijk wat ik hiermee bedoel, maar ik probeer spoilers te vermijden.

Ik had aan het einde wel het gevoel dat Laura Nowlin nog niet uitverteld is met dit verhaal. Dus ik hoop dat er nog een derde boek komt! Ik wil zo graag weten hoe het nu gaat met Autumn… Nowlin heeft personages gecreëerd die je in je hart sluit. Ik kan beide boeken dus warm aanbevelen, ze laten ongetwijfeld een indruk na.

NB: Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.