Hoge verwachtingen werden jammer genoeg niet ingelost...

Pietro is een stadsjongen uit Milaan. Zijn ouders delen een liefde voor de bergen, dat is waar ze elkaar ontmoetten en waar ze trouwden in een kerkje aan de voet van de berg. Door deze gedeelde passie kan hun relatie voortbestaan, zelfs wanneer er tragische gebeurtenissen plaatsvinden. Ze ontdekken een dorpje in het Noord-Italiaanse Val d’Aosta, waar het gezin vanaf dat moment iedere zomer zal doorbrengen. De elfjarige Pietro raakt er bevriend met Bruno, die voor de koeien zorgt. Hun zomers vullen zich met eindeloze wandelingen door de bergen en er bloeit een ogenschijnlijk onverwoestbare vriendschap op.

‘De acht bergen’ heeft al heel wat lof genoten. Ik was dan ook heel nieuwsgierig naar het verhaal en naar de reden waarom dit boek zo goed wordt onthaald. Jammer genoeg viel het voor mij wat tegen… ik heb echt moeten doorzetten om het uit te lezen.

Op de een of andere manier raakte ik maar niet verbonden met de personages en vond ik het verhaal nogal oppervlakkig. Ik vond dit boek heel beschrijvend en ik miste een diepere uitwerking van de dynamiek tussen de personages en hun emoties.