Échte slow burn, maar grappig en vermakelijk

Adalyn werkt bij een professionele voetbalclub, maar haar reputatie valt in duigen door een video over haar die viral gaat. Ze moet noodgedwongen afstand nemen en belandt op het platteland om het kindervoetbalteam van Green Oak naar de overwinning te coachen. Gelukkig hoeft ze dat niet alleen te doen. Cameron Caldani, voetballer op rust, gaat haar helpen. Maar hun eerste ontmoeting verliep allesbehalve vlekkeloos… Zullen deze tegenpolen voor hetzelfde team kunnen spelen? Of zijn ze geen match?

Het verhaal begint meteen met een crisissituatie: Adalyn wordt weggestuurd na een aanvaring met de mascotte van de Miami Flames. Je vraagt je meteen af wat er is gebeurd en waarom die aanvaring heeft plaatsgevonden. Die vraag houdt je als lezer nog wel een tijdje bezig, maar het is duidelijk dat Adalyn niet zomaar de controle is verloren. Het is duidelijk dat ze iets te verwerken heeft en dat haar zelfbeeld een flinke deuk heeft gekregen. 

Adalyn zorgt met haar bumper ook voor 'deuken' bij Cameron. Hun eerste ontmoeting verliep niet erg vlekkeloos. De dynamiek tussen beide personages begint dus gespannen. En die spanning verschuift gedurende het verhaal van irritatie naar een ander soort spanning. Door de perspectiefwisseling weet je hoe de personages zich bij elkaar voelen, maar deze slow burn heeft zijn naam niet gestolen. De slow burn is heel slow. In het begin zat er wat vaart in het verhaal, maar gelukkig vinden er genoeg dynamische en grappige momenten plaats, zoals bijvoorbeeld de geitenyoga. Dat zorgt voor een leuke dynamiek en door de schrijfstijl en humor leest het verhaal echt vlot.

De nevenpersonages waren ook erg fijn. Ik vond het gezamenlijke doel - het trainen van een meisjesvoetbalteam - erg origineel. De dynamiek met de voetballertjes en hun opmerkingen is vermakelijk. Ook de uitwerking van de vriendschap tussen Adalyn en Josie was mooi. De interne strubbelingen van Adalyn en Cameron werden ook mooi uitgewerkt. Ze hebben beide namelijk wat te verwerken...

Kort samengevat: ‘Liefde in het spel’ is een grappige, vermakelijke slow burn waarin de gevoelens van de personages goed zijn uitgewerkt!

Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.