Verdiep je in een onderwerp als je erover schrijft

Zoals in andere recensies ook staat, maakte de achterflap mij gretig om dit boek te lezen. En tot op een derde voldeed het ook aan de verwachtingen. Daarna werd het steeds absurdistischer en daarmee ongeloofwaardiger. Het gedrag van Josie past niet bij het beeld dat tot dan toe van haar werd geschetst. Ook is het vreemd dat ze geen aanstalten maakt om haar bevoegdheid te halen en vooral dat ze niet weet in welke leerweg haar leerlingen zitten. Als je dat niet weet kan je toch onmogelijk een goede les in elkaar zetten? En haar vriend Eddy is ook al niet goed op de hoogte van alle leerwegen in het vmbo (en daarmee de auteur, denk ik); naast kader, gemengd en theoretisch is er ook nog een basisberoepsgerichte leerweg. Deze school is een groen vmbo en dat betekent dat er geen theoretische, maar een gemengde leerweg is (met een beroepsgericht vak erbij). In de epiloog staat dat twee leerlingen doorstromen naar havo (mooi), maar dat dit voor beide kennelijk nog niet genoeg is. Daarna volgt het vwo. Er zijn erg weinig leerlingen die zo ver door 'stapelen' en dan ook nog meestal via een andere route (MBO, HBO, universiteit). Waarom dan meteen alle twee nog verder doorleren? Is havo niet ook voldoende om de middelbare school mee af te sluiten? En voor wie is alleen maar tienen halen realistisch?

Als het hoofdonderwerp van het boek het leven op een vmbo-school is, dan had de schrijver zich daar best wat meer in mogen verdiepen . Dan had dit echt een heel goed boek kunnen worden met een realistisch verloop; een mooi inkijkje in het leven op een vmbo. In z'n huidige vorm is dat deels ook het geval (vooral het begin en buiten de ontmoetingen met Carmen om), maar geef ik het niet meer dan krap 3 sterren.