Lezersrecensie
Exoskelet
Voordat het uitkwam had het boek mijn aandacht al getrokken en besloot ik het tijdens de boekenweek aan te schaffen. De interviews met de auteur in kranten en op de radio nam ik ook tot me. Mooi, zal je denken, dat de promotie voor het boek zo goed werkt, maar het heeft ook nadelen. Mijn verwachtingen waren veel te hoog gespannen. Wat ik vooral kariger vond dan waar ik op gehoopt had, was het aandeel over de Seminole- en Roma-/Sinticulturen in het verhaal. Die werden in mijn beleving maar kort aangestipt op de weg van begin naar eind.
Overigens is het geen chronologische roman, maar lopen de tijden door elkaar heen. Wat betreft de verdwijning van Bobby is dat heel knap gedaan (het blijft tot het eind onduidelijk wat er precies gebeurd is), maar andere fragmenten had ik soms liever in een andere volgorde gehad. Een voorbeeld is de scene waarin Tommi zijn hand in het lijf van een dood dier steekt; ik had dat denk ik beter begrepen als ik de scene over de zoektocht naar Nils al eerder had gelezen.
De hoofdstukken bestaande uit zinnen van verschillende beroemde romans zijn origineel, maar het las niet echt fijn. De zinnen waren duidelijk niet geschreven om vloeiend in elkaar over te lopen en daarom was het niet echt één geheel. Misschien had het beter gewerkt als Platteel met woordgroepen had gewerkt, i.p.v. met hele zinnen, zoals Ramsey Nasr heeft gedaan met de brieven van Vincent van Gogh (Wij waren onder de betovering, poëziegeschenk 2022).
De perspectiefwissel tussen de verschillende personages werd versterkt en verduidelijkt doordat ze in de 1e (Jonathan), 2e (Tommi) en 3e (o.a. Drake) persoon geschreven zijn. Dat vind ik knap gedaan.
Al met al vind ik deze roman ruim 3,5 ster waard (hier afgerond naar 4) en ben ik van plan om ooit ook zijn andere romans te lezen. Halverwege het boek heb ik een gedicht geschreven over het verhaal. Nu ik het uitgelezen heb, weet ik dat delen van mijn gedicht niet helemaal kloppen, maar ik wil hem jullie toch niet onthouden:
Harlekijnichtyose
Als je zoon geschubd geboren wordt
in een wereld die zienderogen instort
dan kan je niet anders dan varen op
vaderliefde die jijzelf nooit hebt ervaren
maar je je kind hebt leren geven mettertijd.
Tot het hem omhult als een exoskelet
en hij tot de tanden toe gewapend is
tegen alles wat jullie kwijt zullen raken
om te beginnen zijn moeder
en daarna elkaar.
Overigens is het geen chronologische roman, maar lopen de tijden door elkaar heen. Wat betreft de verdwijning van Bobby is dat heel knap gedaan (het blijft tot het eind onduidelijk wat er precies gebeurd is), maar andere fragmenten had ik soms liever in een andere volgorde gehad. Een voorbeeld is de scene waarin Tommi zijn hand in het lijf van een dood dier steekt; ik had dat denk ik beter begrepen als ik de scene over de zoektocht naar Nils al eerder had gelezen.
De hoofdstukken bestaande uit zinnen van verschillende beroemde romans zijn origineel, maar het las niet echt fijn. De zinnen waren duidelijk niet geschreven om vloeiend in elkaar over te lopen en daarom was het niet echt één geheel. Misschien had het beter gewerkt als Platteel met woordgroepen had gewerkt, i.p.v. met hele zinnen, zoals Ramsey Nasr heeft gedaan met de brieven van Vincent van Gogh (Wij waren onder de betovering, poëziegeschenk 2022).
De perspectiefwissel tussen de verschillende personages werd versterkt en verduidelijkt doordat ze in de 1e (Jonathan), 2e (Tommi) en 3e (o.a. Drake) persoon geschreven zijn. Dat vind ik knap gedaan.
Al met al vind ik deze roman ruim 3,5 ster waard (hier afgerond naar 4) en ben ik van plan om ooit ook zijn andere romans te lezen. Halverwege het boek heb ik een gedicht geschreven over het verhaal. Nu ik het uitgelezen heb, weet ik dat delen van mijn gedicht niet helemaal kloppen, maar ik wil hem jullie toch niet onthouden:
Harlekijnichtyose
Als je zoon geschubd geboren wordt
in een wereld die zienderogen instort
dan kan je niet anders dan varen op
vaderliefde die jijzelf nooit hebt ervaren
maar je je kind hebt leren geven mettertijd.
Tot het hem omhult als een exoskelet
en hij tot de tanden toe gewapend is
tegen alles wat jullie kwijt zullen raken
om te beginnen zijn moeder
en daarna elkaar.
1
Reageer op deze recensie