Lezersrecensie
Meeslepende roman
De feelgoodroman 'Wachten op de lente' is het tweede boek van Brittainy Cherry dat ik heb gelezen. Helaas vond ik dit boek iets minder goed, en daarom krijgt het van mij drie sterren.
Het verhaal kent twee verhaallijnen. Allereerst volgen we Starlet, een 21-jarige student. Daarnaast volgen we Milo, die nog steeds in diepe rouw is na het overlijden van zijn moeder.
De schrijfstijl van Brittainy Cherry leest erg prettig. Net als 'Het verleden van jou en mij' bevat ook dit verhaal zware thema’s, zoals het verlies van een ouder. De emoties van Starlet Evans en Milo zijn goed voelbaar en komen echt binnen.
Zowel Starlet als Milo zijn geloofwaardige personages met hun eigen worstelingen. Vooral Milo’s rauwe rouwverwerking maakte indruk, terwijl Scarlet juist zorgt voor de hoopvolle noot in het verhaal.
Cherry weet zware thema’s op een toegankelijke manier te brengen, zonder dat het te zwaar op de maag ligt. De balans tussen verdriet en hoop is goed getroffen.
De romantiek tussen Starlet en Milo ontwikkelt zich langzaam maar op een geloofwaardige manier. Hun connectie voelt oprecht, al was het soms nét iets te intens of toevallig om helemaal realistisch te zijn.
Sommige stukken zijn echter wat overdreven, zoals deze quote:
“Jij bent zoals havermout: nogal gewoontjes maar goed voor je hart. Meredith is een ontbijtgraan vol suiker waar je diabetes van krijgt of zoiets.”
Zoals vaker bij feelgoodromans is het verhaal hier en daar ook wat voorspelbaar.
Al met al is 'Wachten op de lente' een aangrijpend verhaal over verlies, liefde en het vinden van jezelf – met hier en daar een vleugje drama dat typerend is voor Cherry’s stijl.
Het verhaal kent twee verhaallijnen. Allereerst volgen we Starlet, een 21-jarige student. Daarnaast volgen we Milo, die nog steeds in diepe rouw is na het overlijden van zijn moeder.
De schrijfstijl van Brittainy Cherry leest erg prettig. Net als 'Het verleden van jou en mij' bevat ook dit verhaal zware thema’s, zoals het verlies van een ouder. De emoties van Starlet Evans en Milo zijn goed voelbaar en komen echt binnen.
Zowel Starlet als Milo zijn geloofwaardige personages met hun eigen worstelingen. Vooral Milo’s rauwe rouwverwerking maakte indruk, terwijl Scarlet juist zorgt voor de hoopvolle noot in het verhaal.
Cherry weet zware thema’s op een toegankelijke manier te brengen, zonder dat het te zwaar op de maag ligt. De balans tussen verdriet en hoop is goed getroffen.
De romantiek tussen Starlet en Milo ontwikkelt zich langzaam maar op een geloofwaardige manier. Hun connectie voelt oprecht, al was het soms nét iets te intens of toevallig om helemaal realistisch te zijn.
Sommige stukken zijn echter wat overdreven, zoals deze quote:
“Jij bent zoals havermout: nogal gewoontjes maar goed voor je hart. Meredith is een ontbijtgraan vol suiker waar je diabetes van krijgt of zoiets.”
Zoals vaker bij feelgoodromans is het verhaal hier en daar ook wat voorspelbaar.
Al met al is 'Wachten op de lente' een aangrijpend verhaal over verlies, liefde en het vinden van jezelf – met hier en daar een vleugje drama dat typerend is voor Cherry’s stijl.
1
Reageer op deze recensie
