De familie Aubrey - Rebecca West

Nieuwsgierig geworden door een prachtige recensie in de VPRO-Gids ben ik aan dit boek begonnen. Bij de start had ik het gevoel midden in het gezinsleven van de verarmde betere klasse in het Victoriaanse Engeland terecht gekomen te zijn. En het kostte me eerlijk gezegd even om me te oriënteren. Om het boek vervolgens gebiologeerd uit te lezen.

Op een sprankelende manier beschrijft Rose haar leven in het muzikale en excentrieke gezin waarin ze opgroeit: haar briljante maar onbetrouwbare vader, die als journalist werkt en voortdurend financiële problemen veroorzaakt met zijn speculaties, haar muzikale en liefdevolle, maar zeer naïeve moeder, haar tweelingzus Mary, haar oudere zus Cordelia en haar jongere charmante broertje Richard Quin. Muzikaliteit speelt in het gezin een grote rol, en waar moeder zich bekommert om de muzikale opvoeding van de kinderen, brengt vader zijn tijd veelal tussen de boeken door. In materiele armoede groeien de kinderen op met een grote intellectuele rijkdom, waarbij de contrasten een prachtig beeld geven van het leven in het begin van de twintigste eeuw. Zo vallen ze op door hun sjofele kleding, maar is er wel een dienstmeisje in huis.
De sfeer in het gezin en de betrokkenheid tussen moeder en kinderen deed me denken aan “Onder moeders vleugels”, maar door de prachtig beschreven en vileine observaties van Rose die het hele boek doorspekken heeft dit boek veel meer pit (“Indertijd, toen rokken nog tot de grond reikten, ging van een grote vrouw in somber gekleurde kleding van slechte snit een deprimerend effect uit waarvan de omvang nu nauwelijks nog voor te stellen is.…Nadat we aan haar verschijning gewend waren geraakt, deed ze geen enkele poging om in een goed blaadje te komen.”).
Aan het eind van het boek was ik zo betrokken geraakt bij de familie, dat ik graag wil weten hoe het ze verder vergaat en uitkijk naar de volgende twee delen van deze trilogie.