Lezersrecensie
Verwarmende feelgood in de middle of nowhere
Lis Lucassen (pseudoniem van thrillerschrijfster Olga Hoekstra) schrijft met ‘Misverstand in de middle of nowhere’ het eerste deel van haar feelgood trilogie. Het tweede deel ‘Misverstand in de urban jungle’ wordt in december 2020 verwacht.
Het gaat hoofdpersoon Dorothee (Doortje) Grosse niet echt voor de wind. Ze heeft een moeizame relatie met haar vriend Ivar, is net haar baan kwijt en hoort ook nog eens dat haar geliefde opa overleden is. Met name dit laatste zorgt voor opschudding. Ze krijgt namelijk een erfenis in de vorm van een opdracht; ze erft een boerderij in de Achterhoek op voorwaarde dat ze er 30 dagen onafgebroken in gaat wonen, en er niets aan toevoegt of uit verwijdert. Een flinke uitdaging voor Doortje, die de afgelopen jaren een Amsterdamse mindset heeft ontwikkeld. Als ze deze uitdaging aangaat, blijkt het huis niet onbewoond, en staat ze dus plots oog in oog met haar volgende uitdaging: Wes.
Het boek begint met een hilarische scene, waardoor de lezer meteen geprikkeld wordt om verder te lezen. Lucassen weet de aandacht vast te houden en de nieuwsgierigheid te wekken door af en toe te wisselen tussen scènes en tijden. Dit, in combinatie met de korte hoofdstukken, zorgt ervoor dat het verhaal vaart houdt, en dat het lastig weg te leggen is.
Vanaf de eerste pagina’s is eigenlijk al duidelijk hoe het verhaal zich zal ontwikkelen, maar vanwege wat leuke twists blijft het verhaal zeker boeien. De schrijfstijl van Lucassen; de ik-vorm die ze gebruikt, de korte zinnen en de humor die ze er regelmatig in verwerkt, maken het geheel prettig leesbaar.
“Het kan zijn dat ik maandagochtend stiekem even naar beneden ben geslopen, en stiekem even over het tuinpad naar de garage ging, om héél stiekem om de hoek van de deuropening te kijken naar Wes, die op dat moment voorovergebogen stond (…). Het kan ook zijn dat ik even genietend heb staan gluren naar zijn in overall gehulde billen. Niet omdat ik een stalker ben, maar gewoon…
Omdat ik een stalker ben.”
Lucassen heeft met Misverstand in de middle of nowhere een erg fijne wereld gecreëerd. Daar waar alles aan de ene kant vervelend en negatief is, is het aan de andere kant rooskleurig en erg vriendelijk. Het hele boek ademt gezelligheid en warmte. Onderwerpen als familie, liefde en bakken maken de gemoedelijke sfeer compleet.
Het verhaal is grappig en doorspekt met goede raad en wijsheden. Ook weet Lucassen regelmatig te verbazen met haar originele benamingen.
Misverstand in de middle of nowhere is een lieve, luchtige roman die goed te lezen is tijdens de warme zomerdagen (maar waarschijnlijk ook gewoon tijdens de andere seizoenen), en die daarbij ook nog eens een brede glimlach op je gezicht tovert.
Het gaat hoofdpersoon Dorothee (Doortje) Grosse niet echt voor de wind. Ze heeft een moeizame relatie met haar vriend Ivar, is net haar baan kwijt en hoort ook nog eens dat haar geliefde opa overleden is. Met name dit laatste zorgt voor opschudding. Ze krijgt namelijk een erfenis in de vorm van een opdracht; ze erft een boerderij in de Achterhoek op voorwaarde dat ze er 30 dagen onafgebroken in gaat wonen, en er niets aan toevoegt of uit verwijdert. Een flinke uitdaging voor Doortje, die de afgelopen jaren een Amsterdamse mindset heeft ontwikkeld. Als ze deze uitdaging aangaat, blijkt het huis niet onbewoond, en staat ze dus plots oog in oog met haar volgende uitdaging: Wes.
Het boek begint met een hilarische scene, waardoor de lezer meteen geprikkeld wordt om verder te lezen. Lucassen weet de aandacht vast te houden en de nieuwsgierigheid te wekken door af en toe te wisselen tussen scènes en tijden. Dit, in combinatie met de korte hoofdstukken, zorgt ervoor dat het verhaal vaart houdt, en dat het lastig weg te leggen is.
Vanaf de eerste pagina’s is eigenlijk al duidelijk hoe het verhaal zich zal ontwikkelen, maar vanwege wat leuke twists blijft het verhaal zeker boeien. De schrijfstijl van Lucassen; de ik-vorm die ze gebruikt, de korte zinnen en de humor die ze er regelmatig in verwerkt, maken het geheel prettig leesbaar.
“Het kan zijn dat ik maandagochtend stiekem even naar beneden ben geslopen, en stiekem even over het tuinpad naar de garage ging, om héél stiekem om de hoek van de deuropening te kijken naar Wes, die op dat moment voorovergebogen stond (…). Het kan ook zijn dat ik even genietend heb staan gluren naar zijn in overall gehulde billen. Niet omdat ik een stalker ben, maar gewoon…
Omdat ik een stalker ben.”
Lucassen heeft met Misverstand in de middle of nowhere een erg fijne wereld gecreëerd. Daar waar alles aan de ene kant vervelend en negatief is, is het aan de andere kant rooskleurig en erg vriendelijk. Het hele boek ademt gezelligheid en warmte. Onderwerpen als familie, liefde en bakken maken de gemoedelijke sfeer compleet.
Het verhaal is grappig en doorspekt met goede raad en wijsheden. Ook weet Lucassen regelmatig te verbazen met haar originele benamingen.
Misverstand in de middle of nowhere is een lieve, luchtige roman die goed te lezen is tijdens de warme zomerdagen (maar waarschijnlijk ook gewoon tijdens de andere seizoenen), en die daarbij ook nog eens een brede glimlach op je gezicht tovert.
1
Reageer op deze recensie