Lezersrecensie
Uitzonderlijk bizarre gezinssituatie
Als internationaal bestsellerauteur van romans, YA-boeken en ‘vrouwen-fictie’ schrijft Colleen Hoover (1979) met ‘Uitzonderlijk’ (originele titel: ‘Without Merit’ – 2017) een opzichzelfstaand verhaal over de zeventienjarige Merit Voss.
Merit leeft in een samengesteld gezin dat op z’n zachtst gezegd bijzonder is. De gezinsleden, die elk hun eigen merkwaardigheden hebben, leven nogal langs elkaar heen en er is behoorlijk wat wrijving onderling. Zo wordt er weinig met elkaar gesproken en gezellig samen een maaltijd nuttigen is een zeldzaamheid. Vaak lopen de spanningen hoog op en ontstaan er discussies die uitmonden in ruzies.
Het verhaal begint turbulent; een hartstochtelijke zoen van een onbekende (Sagan) zet Merits wereld op zijn kop. Gezien haar lage zelfbeeld is dit een erg belangrijk moment in het hele verhaal. Dat Merit deel uitmaakt van een eeneiige tweeling helpt haar niet; ze meet zich in gedachten met regelmaat aan haar zus: “Mijn aan- of afwezigheid valt niemand in dit gezin op. Bij Honor zouden ze dat wel merken, maar ik kwam als tweede ter wereld en ben daardoor simpelweg een verbleekte kopie van het origineel”.
Naast een negatief zelfbeeld is Merit ook niet erg te spreken over haar familieleden, op één familielid na: “Moby is waarschijnlijk de enige in dit gezin die me blij maakt, maar ja, hij is dan ook pas vier jaar oud. Hij heeft nog tijd zat om me teleur te stellen.”
Wat Merit wél intrigerend vindt zijn Sagan en zijn creativiteit. Zijn oplettendheid, meningen, tekeningen (hoe morbide ook) en wijsheid boeien haar enorm. Sagan is dan ook een van de personen die haar helpt om zaken anders in te zien: “Niet elke fout verdient een consequentie. Soms verdient een fout alleen vergiffenis.”
‘Uitzonderlijk’ is zeker geen standaard roman of feelgood boek. Het verhaal bevat onverwachte wendingen en het geheel is te omschrijven als morbide. Hoover beschrijft verschillende bizarre situaties in een korte opeenvolging van gebeurtenissen waardoor het besef van tijd wegvalt. Bovendien verwerkt Hoover in dit verhaal een veelvoud aan zware onderwerpen, waardoor het eerder een opsomming van mogelijke taboe onderwerpen lijkt (en hoe daarmee om te gaan), dan een geloofwaardig geheel.
Echter, de schrijfwijze van Colleen Hoover is erg prettig en beeldend. Daardoor is het verhaal makkelijk leesbaar en zijn de onderwerpen die ze aansnijdt ook behapbaar.
Merit leeft in een samengesteld gezin dat op z’n zachtst gezegd bijzonder is. De gezinsleden, die elk hun eigen merkwaardigheden hebben, leven nogal langs elkaar heen en er is behoorlijk wat wrijving onderling. Zo wordt er weinig met elkaar gesproken en gezellig samen een maaltijd nuttigen is een zeldzaamheid. Vaak lopen de spanningen hoog op en ontstaan er discussies die uitmonden in ruzies.
Het verhaal begint turbulent; een hartstochtelijke zoen van een onbekende (Sagan) zet Merits wereld op zijn kop. Gezien haar lage zelfbeeld is dit een erg belangrijk moment in het hele verhaal. Dat Merit deel uitmaakt van een eeneiige tweeling helpt haar niet; ze meet zich in gedachten met regelmaat aan haar zus: “Mijn aan- of afwezigheid valt niemand in dit gezin op. Bij Honor zouden ze dat wel merken, maar ik kwam als tweede ter wereld en ben daardoor simpelweg een verbleekte kopie van het origineel”.
Naast een negatief zelfbeeld is Merit ook niet erg te spreken over haar familieleden, op één familielid na: “Moby is waarschijnlijk de enige in dit gezin die me blij maakt, maar ja, hij is dan ook pas vier jaar oud. Hij heeft nog tijd zat om me teleur te stellen.”
Wat Merit wél intrigerend vindt zijn Sagan en zijn creativiteit. Zijn oplettendheid, meningen, tekeningen (hoe morbide ook) en wijsheid boeien haar enorm. Sagan is dan ook een van de personen die haar helpt om zaken anders in te zien: “Niet elke fout verdient een consequentie. Soms verdient een fout alleen vergiffenis.”
‘Uitzonderlijk’ is zeker geen standaard roman of feelgood boek. Het verhaal bevat onverwachte wendingen en het geheel is te omschrijven als morbide. Hoover beschrijft verschillende bizarre situaties in een korte opeenvolging van gebeurtenissen waardoor het besef van tijd wegvalt. Bovendien verwerkt Hoover in dit verhaal een veelvoud aan zware onderwerpen, waardoor het eerder een opsomming van mogelijke taboe onderwerpen lijkt (en hoe daarmee om te gaan), dan een geloofwaardig geheel.
Echter, de schrijfwijze van Colleen Hoover is erg prettig en beeldend. Daardoor is het verhaal makkelijk leesbaar en zijn de onderwerpen die ze aansnijdt ook behapbaar.
2
Reageer op deze recensie