Hij verbergt een gruwelijk geheim…

Zeven dagen na de ontvoering van een twintigjarige vrouw wordt op een grasveld dicht bij de internationale luchthaven van Los Angeles haar lichaam gevonden. Haar ledematen zijn zo neergelegd dat ze een ster lijken te vormen. Uit de autopsie blijkt dat de vrouw op een verschrikkelijke manier is vermoord. Maar er wordt meer ontdekt…

“Ik ben de dood” is ondertussen het zevende vertaalde boek van Chris Carter. Ieder van Carters boeken zijn stand-alone’s, maar de hoofdrollen worden nog altijd vertolkt door Hunter en Garcia.
Ook deze keer wordt Hunter op een gruwelijke moord gezet en al snel blijkt dat er een seriemoordenaar aan het werk is. Hunter en Garcia worden door de moordenaar uitgedaagd en hij verplicht hen een versnelling hoger te schakelen, want de moorden volgen elkaar aan een sneltempo op. Elke volgende moord nog gruwelijker dan de voorgaande. Wanneer Hunter persoonlijke boodschappen krijgt van de moordenaar begint er een bloedstollende zoektocht om de moordenaar te stoppen.

Het boek start in een hoge suspens en dat neemt gedurende het verhaal niet meer af. Carter wisselt voortdurend af tussen Hunter en de moordenaar. De korte hoofdstukken zorgen voor heel veel “swung” in het verhaal. Er gebeurt op het einde van elk hoofdstuk wel iets waarvan je denkt “damn… ik wil weten hoe het verder gaat”. Dit zorgt er dan ook voor dat het boek in een wip is uitgelezen.
En terug slaagt Carter er in om een verbazend einde te creëren. Ik heb gedurende het hele verhaal op een verkeerd spoor gezeten, wat er op het einde voor zorgt dat ik toch omver geblazen werd.
Chris Carter is en blijft mijn numero uno wat thrillers betreft. Doet em goed!!!