Vriendschap maakt blind

Als je als puber in een stacaravan belandt met je moeder, dan geef je dit nieuwe woonadres niet graag prijs. Erin verbergt graag alle mislukkingen van zichzelf en van haar moeder voor haar nieuwe, ogenschijnlijk perfecte vriendin Alice. Ze is maar wat blij met deze vriendschap die haar een tijd lang alleen maar voorspoed lijkt te brengen. Maar vriendschap verblindt, als je te veel van dat perfecte meisje gaat houden en uit pure jaloezie je woede niet meer kunt bedwingen.

De beide meiden gaan na een zinderende zomer het examenjaar in. Erin leert makkelijk, Alice daarentegen moet alle zeilen bijzetten. Ondertussen moeten er keuzes gemaakt worden: de wereld ligt open na het behalen van het vwo-diploma, maar keuzes werken zowel verlammend als bevrijdend. 'Alice was bang voor de verlamming. Ik was voor de vrijheid het bangst.' Deze vooruitwijzing pakt anders uit dan de lezer verwacht, en ook al weet je op een gegeven moment wel dat Erin richting tragische heldin gaat, toch blijf je hopen dat het mee zal vallen, omdat je voor deze bijna volwassen, jonge vrouw sympathie krijgt. Haar moeder valt ook steeds voor de verkeerde: ontsnappen ze ooit nog aan de caravannenstatus quo?

Bij tijd en wijle realiseert Erin zich dat Alice zich voor haar karretje spant, haar het vuile werk laat opknappen. 'Dat heb ik ook gedaan. Ze hoefde het niet eens te vragen.' Toch volgt ze haar beste vriendin blind in alles wat ze bedenkt, oefent ze samen met haar voor de audities aan de toneelschool, opdat Alice een topactrice kan worden, net als in de klassiekers die ze samen huren in de videotheek. En dat Alice een leuk script kan verzinnen en de slotscène uitstekend uitspeelt, blijkt als ze haar vriendin voor de laatste keer spreekt.

Dit is een pageturner die het midden houdt tussen young adult en wat oudere adult en daarom een heerlijke opluchting is tussen alle literaire bommen van 2 kg die tegenwoordig de top 10 van de boekhandel bevolken. En al je het boek uit hebt, kun je, om de sfeer nog even vast te houden, nog eens alle laatste zinnen van de 40 hoofdstukken teruglezen. Die blijken stiekem thematischerwijs alles te zeggen namelijk. Ik wacht hier ... op het tweede boek van Else Boer.