Je dochter verdwijnt spoorloos… ze blijkt niet de enige…

Terwijl een vete tussen drugsbendes de stad in haar greep houdt, smeekt een wanhopige moeder inspecteur Helen Grace om haar tienerdochter te vinden. In eerste instantie lijkt het een eenvoudige zaak: een rebelse tiener die is weggelopen van huis. Zaak gesloten. Of toch niet?

In het twaalfde deel van de Helen Grace-serie gaat Helen op zoek naar een weggelopen tiener. In eerste instantie wordt ze tegengewerkt door zowat haar hele team en haar korpschef, want die laatste vind dat Helen haar tijd moet investeren in een onderzoek naar een schietpartij tussen drugsbendes. Helen is echter overtuigd dat de tiener niet is weggelopen, maar dat er meer aan de hand is. Al snel zal blijken dat Helen haar buikgevoel klopt. De enige die haar voor de 100% steunt is haar vriendin en collega Charlie Brooks. Wanneer één van haar collega’s in het vizier komt, zal Helen in eerste instantie nog veel tegenkanting krijgen, maar naar mate de bewijzen zich opstappelen moeten ook haar collega’s toegeven dat ze misschien wel eens op het juiste spoor zou kunnen zitten.

Het is een typische Arlidge-thriller. Niet super spannend, maar toch spannend genoeg om te blijven lezen. Hij werkt terug met (soms) zeer korte hoofdstukken, maar dit is voor mij persoonlijk een meerwaarde en geen negatief punt. Ondanks het feit dat Helen al snel een verdachte in het vizier heeft, blijft de identiteit van de dader heel lang een goed bewaard geheim. Dus dan rijst de vraag… zit Helen op het juiste spoor of zal het toch een twist worden op het einde.

Ik las alle boeken van de Helen Grace-serie reeds en uiteraard op volgorde. Deze mag zeker toegevoegd worden aan het lijstje van een goeie thriller. Voor wie nog niets las van Helen Grace… zeker doen! Het is de moeite.