Fijn feelgoodverhaal met originele invalshoek

Wist je dat Ameland onder één gemeente valt en dat die dezelfde naam draagt? Susan Muskee leert je nog meer leuke details over het Waddeneiland in haar gelijknamige kortverhaal. Stiekem wil ze later zelf graag een vakantiehuisje op de Wadden. Wie niet?

Korte inhoud
Nienkes vriend Rens heeft voor een zacht prijsje het vervallen vakantiehuisje van zijn oma Bep op Ameland kunnen overkopen. Hij wil het samen met Nienke renoveren, maar dat ziet zij absoluut niet zitten. Volgens Nienke zal zo’n renovatie alleen maar meer druk op hun wankele relatie leggen. Het stel is afgelopen tijd erg uit elkaar gegroeid, dus een zomer doorbrengen op Ameland moet echt wonderen verrichten. Ze hebben elkaar daar leren kennen, maar kunnen ze er ook de liefde voor elkaar terugvinden?

Oordeel
In dit vierde deel van de Waddenliefde-serie leren we het koppel Rens en Nienke kennen. Omdat Nienke steeds iedereen wil helpen, heeft ze vaak weinig tijd over voor haar vriend. Ze beginnen naast elkaar te leven en daar brengt een zomer klussen op Ameland hopelijk verandering in. Die invalshoek van een wankele relatie is erg origineel voor een feelgoodverhaal. Meestal lezen we over hoe de personages elkaar leren kennen en dan verliefd worden, maar hier vormen de hoofdpersonages dus al een paar jaar een koppel. Daardoor creëert Muskee ruimte om het te hebben over het feit dat liefde niet altijd rozengeur en maneschijn is.

Het aantal personages is beperkt, waardoor je vanaf het begin mee bent met het verhaal. Vooral Nienke is goed uitgewerkt, je krijgt een volledig beeld van haar karakter en ontdekt wat haar gevormd heeft tot wie ze vandaag is. Het ik-perspectief zorgt mee voor een sterke connectie met haar. Nienkes persoonlijkheid staat in schril contrast met die van haar chaotische vriend Rens. Het stel vormt een interessante combinatie, Muskee gebruikt hen als een prima voorbeeld van het gezegde ‘tegenpolen trekken elkaar aan’. Ze heeft de strubbelingen tussen Rens en Nienke heel geloofwaardig beschreven. Wat ze meemaken in hun relatie, zal voor veel lezers herkenbaar zijn. De sterke, gedetailleerde dialogen maken duidelijk dat communicatie belangrijk is in een relatie. Tijdens die gesprekken vangen we een glimp op van Rens’ karakter, maar hij is dus een vlakker personage. Nienke maakt wel een evolutie door naarmate het verhaal vordert.

Het kortverhaal heeft een interessante rode draad die alle puzzelstukjes netjes bij elkaar houdt, namelijk de renovatie van het vakantiehuisje op Ameland. Naast de liefdesperikelen van Rens en Nienke lezen we ook meer over wat er allemaal bij komt kijken als je iets zelf renoveert. De klusjes hebben niet alleen invloed op de relatie van de hoofdpersonages, we leren er ook door leuke nevenpersonages kennen zoals Tygo, Cor en Marie. Zij zijn een leuke aanvulling voor het verhaal en zorgen voor wat humor.

Door het renovatiegegeven is het vakantiegevoel hier iets minder aanwezig, maar je krijgt wel een goed beeld van Ameland zelf. Het volksverhaal over Rixt van het Oerd geeft het verhaal extra authenticiteit. Verder blinkt Susan Muskee hier opnieuw uit op het vlak van taalgebruik. Ze kiest voor grappige, luchtige vergelijkingen met bv. dropfruitduo’s. Daardoor worden serieuzere onderwerpen toegankelijker. Het einde is prima afgerond: we zijn gestart met het begin van de renovatie en Muskee heeft netjes toegewerkt naar het einde ervan.

Conclusie
4 sterren
‘Ameland’ is een fijn feelgoodverhaal met een originele invalshoek. Het uitstekende taalgevoel van Susan Muskee bezorgt je enkele uren leesplezier.