Lezersrecensie
Perfecte afsluiter van de 'Waddenliefde'-serie
Het Duitse eiland Borkum is het grootste eiland van de Oost-Friese Waddeneilanden. Het eiland ligt dichter bij de Nederlandse kust dan bij het Duitse vasteland. De ideale plek om de 'Waddenliefde'-serie af te sluiten dus!
Korte inhoud
Een zomer lang hebben Cor en Marie al eilandhoppend op de Wadden doorgebracht. Om hun vakantie ideaal af te sluiten hebben ze een retraite geboekt in een luxueus resort op Borkum, een Duits Waddeneiland. Als het koppel aankomt, is hun verblijf niet wat ze ervan hadden verwacht. In plaats van een wellnessweekend staat er een stilteretraite op het programma. Cor en Marie besluiten er het beste van te maken, maar een paar dagen zwijgen leidt tot bijzondere inzichten over zichzelf én elkaar.
Oordeel
‘Borkum’ is het laatste deel in de Waddenliefde-reeks. De vorige vijf verhalen speelden zich af op een Nederlands Waddeneiland en zoals Muskee zelf aanduidt, Borkum is een bonusverhaal en dat wordt inhoudelijk ook benadrukt door het feit dat het over een Duits eiland gaat. Cor en Marie zijn dit keer de hoofdpersonages, een uitstekende keuze aangezien ze in de vorige verhalen al meerdere keren als belangrijke nevenpersonages verschenen zijn. In dit kortverhaal krijgen ze elk een eigen stem, ondanks de lengte van ‘Borkum’ werkt dat duale vertelperspectief wel. Aangezien Cor en Marie in een stilteretraite beland zijn, zijn er niet veel dialogen tussen hen. De wisselende vertelstandpunten zijn een prima manier om een uitgebreide inkijk in hun gedachten te krijgen.
Het contrast tussen de twee geliefden wordt door die perspectieven helder. Als je de vorige verhalen gelezen hebt, weet je al dat Cor rustiger is dan Marie. Het is echt een aanvulling voor de hele reeks dat Cor hier nu ook een stem krijgt. Door elk afzonderlijk een beeld van hun persoonlijkheid te krijgen ontdek je wat beide personages zo goed bij elkaar doet passen. Je volgt apart hun ontwikkeling en komt te weten wat hun zorgen zijn.
Wie onrechtstreeks Cor en Marie met elkaar verbindt, is Lotus. Zij begeleidt de retraite en mag tijdens het weekend wel praten. Door Lotus’ filosofie dringen bepaalde gedachten beter door, zowel bij Cor als bij Marie. Lotus zorgt tegelijk ook voor een ‘zweverig’ stukje in het verhaal. Haar inzichten zetten je zelf aan het denken over je eigen leven. Dat filosofische deeltje is mooi in evenwicht met de verhaallijn over het duo en hun gedachten waarmee ze worstelen.
Verder zijn de hints naar de andere verhalen een echte meerwaarde voor ‘Borkum’. Zo is het heel leuk om Ed uit het eerste verhaal ‘Texel’ opnieuw tegen te komen. Muskee maakt ook een subtiele link met het vierde kortverhaal, ‘Ameland’. Die details zorgen ervoor dat er een sterke connectie is tussen elk deel van de reeks, maar je hoeft de verhalen zeker niet in volgorde te lezen om alles goed te begrijpen. ‘Borkum’ is gewoon het stukje roem dat Cor en Marie verdienen. Zij zorgden in de andere verhalen ervoor dat de hoofdpersonages evolueerden en nu is het hun beurt om te ontdekken wat belangrijk voor hen is.
Ondanks de vele sterke punten van ‘Borkum’ is het verhaal toch net te kort om volledig tot z’n recht te komen. Je krijgt een iets beperkter beeld van de omgeving, maar Muskee weet toch een belangrijk authentiek element aan te halen: het treintje dat je vanaf de veerboot naar het centrum brengt. Omdat de tijdspanne van het verhaal slechts vier dagen is, voelt het verteltempo soms wrang aan. Muskee moet keuzes maken, waardoor sommige momenten net iets te snel gaan. Haar vlotte vertelstijl en diepzinnige quotes over liefde zorgen er desondanks mee voor dat ‘Borkum’ de perfecte afsluiter is voor de ‘Waddenliefde’-serie.
Conclusie
4 sterren
‘Borkum’ is het perfecte laatste deel van de ‘Waddenliefde’-serie met voldoende diepgang. Muskee bewijst met deze reeks dat ze tot de feelgoodtop behoort.
Korte inhoud
Een zomer lang hebben Cor en Marie al eilandhoppend op de Wadden doorgebracht. Om hun vakantie ideaal af te sluiten hebben ze een retraite geboekt in een luxueus resort op Borkum, een Duits Waddeneiland. Als het koppel aankomt, is hun verblijf niet wat ze ervan hadden verwacht. In plaats van een wellnessweekend staat er een stilteretraite op het programma. Cor en Marie besluiten er het beste van te maken, maar een paar dagen zwijgen leidt tot bijzondere inzichten over zichzelf én elkaar.
Oordeel
‘Borkum’ is het laatste deel in de Waddenliefde-reeks. De vorige vijf verhalen speelden zich af op een Nederlands Waddeneiland en zoals Muskee zelf aanduidt, Borkum is een bonusverhaal en dat wordt inhoudelijk ook benadrukt door het feit dat het over een Duits eiland gaat. Cor en Marie zijn dit keer de hoofdpersonages, een uitstekende keuze aangezien ze in de vorige verhalen al meerdere keren als belangrijke nevenpersonages verschenen zijn. In dit kortverhaal krijgen ze elk een eigen stem, ondanks de lengte van ‘Borkum’ werkt dat duale vertelperspectief wel. Aangezien Cor en Marie in een stilteretraite beland zijn, zijn er niet veel dialogen tussen hen. De wisselende vertelstandpunten zijn een prima manier om een uitgebreide inkijk in hun gedachten te krijgen.
Het contrast tussen de twee geliefden wordt door die perspectieven helder. Als je de vorige verhalen gelezen hebt, weet je al dat Cor rustiger is dan Marie. Het is echt een aanvulling voor de hele reeks dat Cor hier nu ook een stem krijgt. Door elk afzonderlijk een beeld van hun persoonlijkheid te krijgen ontdek je wat beide personages zo goed bij elkaar doet passen. Je volgt apart hun ontwikkeling en komt te weten wat hun zorgen zijn.
Wie onrechtstreeks Cor en Marie met elkaar verbindt, is Lotus. Zij begeleidt de retraite en mag tijdens het weekend wel praten. Door Lotus’ filosofie dringen bepaalde gedachten beter door, zowel bij Cor als bij Marie. Lotus zorgt tegelijk ook voor een ‘zweverig’ stukje in het verhaal. Haar inzichten zetten je zelf aan het denken over je eigen leven. Dat filosofische deeltje is mooi in evenwicht met de verhaallijn over het duo en hun gedachten waarmee ze worstelen.
Verder zijn de hints naar de andere verhalen een echte meerwaarde voor ‘Borkum’. Zo is het heel leuk om Ed uit het eerste verhaal ‘Texel’ opnieuw tegen te komen. Muskee maakt ook een subtiele link met het vierde kortverhaal, ‘Ameland’. Die details zorgen ervoor dat er een sterke connectie is tussen elk deel van de reeks, maar je hoeft de verhalen zeker niet in volgorde te lezen om alles goed te begrijpen. ‘Borkum’ is gewoon het stukje roem dat Cor en Marie verdienen. Zij zorgden in de andere verhalen ervoor dat de hoofdpersonages evolueerden en nu is het hun beurt om te ontdekken wat belangrijk voor hen is.
Ondanks de vele sterke punten van ‘Borkum’ is het verhaal toch net te kort om volledig tot z’n recht te komen. Je krijgt een iets beperkter beeld van de omgeving, maar Muskee weet toch een belangrijk authentiek element aan te halen: het treintje dat je vanaf de veerboot naar het centrum brengt. Omdat de tijdspanne van het verhaal slechts vier dagen is, voelt het verteltempo soms wrang aan. Muskee moet keuzes maken, waardoor sommige momenten net iets te snel gaan. Haar vlotte vertelstijl en diepzinnige quotes over liefde zorgen er desondanks mee voor dat ‘Borkum’ de perfecte afsluiter is voor de ‘Waddenliefde’-serie.
Conclusie
4 sterren
‘Borkum’ is het perfecte laatste deel van de ‘Waddenliefde’-serie met voldoende diepgang. Muskee bewijst met deze reeks dat ze tot de feelgoodtop behoort.
1
Reageer op deze recensie