Geslaagd debuut

Rufaro Faith Mazarura studeerde Engelse literatuur en Creative Writing aan de University of Surrey. Ze deelt haar taalgevoel met ons in haar debuutroman 'Let the games begin'.

Korte inhoud

Olivia droomt van een baan bij het Internationaal Olympisch Comité. Als ze er een stage te pakken krijgt, is ze dan ook dolblij. Ze reist naar Athene voor de Olympische Spelen, daar vindt ook haar stage plaats. Olivia ontdekt ter plekke dat haar baantje toebedeeld is aan Lars, de zoon van een miljardair. Er zit niets anders op dan als vrijwilliger in het atletendorp te werken. Atleet Zeke is in Athene om olympisch goud te winnen. Hij heeft veel stress en maakt zich zorgen over zijn carrière. Als Zeke en Olivia elkaar letterlijk tegen het lijf lopen, staan ze meteen op gespannen voet. Het lot heeft echter andere plannen met hen: ze blijven elkaar tegenkomen en groeien naar elkaar toe. Is er voor hen een mooie toekomst weggelegd?

Oordeel

‘Let the games begin’ is de debuutroman van Rufaro Faith Mazarura. Hoewel de Olympische Spelen in 2024 plaatsvonden in Parijs, heeft Mazarura gekozen voor Athene als gaststad. Laat je dat niet tegenhouden om het boek te lezen, want het doet zeker geen afbreuk aan het verhaal. In het boek volgen we de ambitieuze Olivia en de beroemde atleet Zeke. Ze hebben elk op hun eigen manier te maken met prestatiedruk, maar gaan daar anders mee om. Olivia gaat steeds harder werken en laat haar doel niet los, ze is zelfzeker en gelooft in haar talent. Zeke kampt met paniekaanvallen en twijfelt aan zichzelf. Hij heeft de dood van zijn vader ook nog niet verwerkt.

Het verhaal wordt chronologisch verteld vanuit zowel Zekes als Olivia’s perspectief. Daardoor leren we hen allebei goed kennen. Hun persoonlijkheid is voldoende uitgediept, je krijgt een uitgebreide inkijk in hun gedachten en ontdekt waarmee ze worstelen in hun dagelijkse leven. Hoewel Zeke en Olivia best karaktertrekken hebben waarin je jezelf zult herkennen, voelt Olivia iets te gekunsteld aan. Het contrast tussen haar en Zeke is groot. Olivia heeft enorm veel zelfvertrouwen, maar als ze dan toegeeft aan Zeke dat ze bang is om te falen, wringt dat. Ze wil de dromen van haar ouders vervullen en het is begrijpelijk dat dat haar onzeker maakt, maar uitspraken als ‘Ik kan alles’, ‘Zij zou alles bereiken wat zij niet hadden kunnen bereiken’ en ‘Ik word baas van de Olympische Spelen’ stroken niet met dat vleugje faalangst in haar. Er is niets mis met ambitieus zijn, maar Olivia is het net iets te extreem. Daardoor is ze soms op het randje van irritant. Ze dramt zo vaak door over alles wat ze wil bereiken dat je af en toe denkt: ‘we weten het nu wel’. Bijgevolg vertraagt het verteltempo, waardoor het verhaal wat dreigt te kabbelen. Haar gedachten zijn hier en daar wat kort door de bocht: niet alleen door hard te werken bereik je alles. Je hebt ook een flinke portie geluk nodig en dat beseft Olivia een beetje als haar stage naar rijkeluiszoon Lars gaat.

Hoewel Zeke een topsporter is, voelt hij natuurlijker aan dan Olivia. Dankzij hem krijg je ook een geloofwaardige inkijk in het leven een atleet. Dat het niet alleen maar een rondje rennen is tijdens een wedstrijd, maakt Zeke duidelijk. Alles wat bij zijn carrière komt kijken, legt hij haarfijn uit. Mazarura beschrijft alles heel geloofwaardig. Zowel Zeke als Olivia hebben beiden een beste vriend, respectievelijk zwemmer Haruki en influencer Aditi. Zij zijn vlakker uitgewerkt dan de hoofdpersonages en lijken zelfs soms even uit het verhaal te verdwijnen.

Mazarura maakt dat goed met de korte, vlot geschreven hoofdstukken van Zeke en Olivia. Ze heeft haar boek helder opgedeeld, de tijdsaanduidingen boven elk hoofdstuk zijn een grote meerwaarde. Je komt te weten hoe de Spelen verlopen en wat er allemaal bij komt kijken. Dat is ook meteen het sterkste punt van het boek. De auteur schrijft duidelijk met kennis van zaken over de Olympische Spelen. Je ziet beide kanten van de medaille: wat doet een vrijwilliger in het atletendorp en hoe beleeft een atleet de Olympische Spelen? Mazarura doet je beseffen wat de kracht is van de Spelen dankzij een aantal slimme details van begin tot eind. Mensen van over de hele wereld kijken naar de openingsceremonie, landsgrenzen worden overschreden door kijkers en atleten. Topsporters zijn soms meer dan alleen maar concurrenten, ze zijn vaak vrienden. Sport zorgt in dit boek voor een stevige connectie tussen onbekenden, vrienden en landen. Dat maakt van ‘Let the games begin’ een uniek verhaal.

Conclusie

3,5 sterren
‘Let the games begin’ is een origineel boek over de Olympische Spelen. Je krijgt een compleet beeld van de Spelen door het duale vertelperspectief. Zeker een geslaagd debuut.