Luchtig tussendoortje

Lizzie van den Ham is een schrijversduo. De ene helft wenst anoniem te blijven, de andere helft is Jen Minkman. Zij schrijft onder haar eigen naam vooral fantasy YA-boeken. In 'Wintervuur' maken we kennis met het Troubadour Themareizen reisbureau, waarrond Lizzie ook nog andere boeken heeft geschreven. Alles is los van elkaar te lezen.

Korte inhoud
Sofie van der Laan werkt als reisleider bij reisbureau Troubadour Themareizen. Ze wordt tijdens haar eerste maand bij het bedrijf meteen naar Oostenrijk gestuurd. Haar baas Bas Schulte houdt Sofie nauwgezet in de gaten, dus ze wil indruk op hem maken. Gelukkig valt de groep goed mee, iets wat niet van de lokale gids en skileraar Alexander Hansl gezegd kan worden. Sofie vindt hem een rokkenjager, maar ze moet met hem samenwerken als ze wil bewijzen wat ze waard is.

Oordeel
De novelle ‘Wintervuur’ gaat over de jonge Sofie die voor de eerste keer verantwoordelijk is voor een reis naar Oostenrijk. In de proloog legt Lizzie van den Ham kort en bondig uit hoe Sofie daar terechtkomt. Vanaf dan volgen we Sofies belevenissen in korte hoofdstukken. We leren de mensen kennen die met haar mee op reis gaan. Die personages worden keurig voorgesteld, maar omdat het er best veel zijn, heb je wel wat tijd nodig om te weten wie bij wie hoort. Met wat minder namen ging het verhaal zeker even duidelijk geweest zijn. We hebben desondanks gauw door dat twee reizigers een nauwere band met Sofie zullen hebben. Debora en Hans worden Sofies vrienden tijdens de reis, tegen hen zal ze ook praten over Alexander, de lokale gids met wie ze in eerste instantie geen klik heeft.

De spanning tussen Sofie en Alexander is al van in het begin voelbaar. Het verhaal wordt alleen vanuit Sofies perspectief verteld en daardoor leren we haar het best kennen. Je weet wat Alexander bij haar teweegbrengt, maar voor de rest blijven haar gevoelens relatief oppervlakkig. Haar taak als reisleider blijft ook wat vaag, iets wat in het begin van het boek nochtans niet het geval was. Sofie gidste haar groep door de stad, regelde bezoekjes, maar vanaf dat ze op het skiresort aankwamen, leek ze ook een toerist. Dat stoorde niet, want van den Ham maakte het goed door de sfeer op het resort goed weer te geven. Er gebeurde een skiongeval, Sofie werd verrast door een storm… Dat was allemaal heel geloofwaardig en herkenbaar. Ondanks de beperktere beschrijving van de omgeving was de winterse sfeer in het verhaal zeker prima.

In die winterse sfeer ontstaat dus de chemie tussen Sofie en Alexander. Met deze ‘enemies to lovers’- trope heeft Lizzie van den Ham een basis voor een goed boek, dat eigenlijk nog beter tot zijn recht ging komen als het langer was geweest. De relatie van Sofie en Alexander lijkt in eerste instantie vooral gebaseerd op fysieke aantrekkingskracht en daar blijft het eigenlijk bij. Ook de stevige spice scène bevestigt dat, terwijl er hier dieper kon ingegaan zijn op hun gevoelens. Daardoor komt hun liefde wat oppervlakkig over. Naar het einde toe maken ze ook ingrijpende beslissingen, zonder dat er eigenlijk een stevige basis is voor hun relatie.

Desondanks blijft dit echt een goed, luchtig kortverhaal. Het verteltempo is behoorlijk hoog. Je blijft geboeid door de opeenvolging van gebeurtenissen en ook al is hun relatie wat oppervlakkig, je bent toch benieuwd naar hoe de relatie van Sofie en Alexander zich ontwikkelt. De auteur slaagt er ook nog in om een belangrijk thema aan te halen via reiziger Hans die gay is. Het gaat kort over het feit dat het niet voor iedereen evident is om uit de kast te komen, sommige lezers zullen zich begrepen voelen. Ten slotte heeft Van den Ham een vlotte schrijfstijl, met hier en daar typisch Nederlandse woorden als ‘popiejopies’. Als Vlaming is dit even ongemakkelijk, maar net als bij de enkele typfoutjes het geval is, ben je snel over dat ongemak heen. Het einde is netjes, maar ietwat snel afgewerkt, met weliswaar enkele bijzondere keuzes van Sofie en Alexander die even de wenkbrauwen doen fronsen. Heb je dus nood aan een luchtig tussendoortje na zware lectuur, dan is ‘Wintervuur’ een goede keuze.

Conclusie
3,25 sterren
‘Wintervuur’ is een goed tussendoortje, maar kon zeker nog meer uitgewerkt worden. Ideaal boek om in een paar uurtjes te lezen als je nood hebt aan iets luchtigs.