Lezersrecensie
Sharon Bolton schrijft gewoon goede thrillers!
De boeken van Sharon Bolton zijn elke keer weer een feestje om te lezen. Of het nu gaat om ‘Op de vlucht’, ‘Die Zomer’ of ‘In het duister’, alle boeken zijn keer op keer psychologische thrillers die je op het puntje van je lees stoel doen laten zitten. Dan wel je nachtrust kosten. Haar boeken, en dat geldt ook wel weer voor dit boek ‘Valse vrouw’, zijn voorzien van geweldige plottwists. Daarbij komt nog eens kijken dat geen enkel personage zegt wie hij of zij daadwerkelijk is.
Het boek ‘Valse vrouw’, begint lekker mysterieus. Een vreemde aan tafel die claimt jouw vrouw te zijn en je vervolgens aan de praat weet te krijgen waardoor je emotioneel op je zwakst bent, en daar misbruik van maakt. Wat er vervolgens gebeurt valt hier en daar in de categorie ‘ietwat voorspelbaar’. Dat geldt dat voornamelijk voor het verhaal van Olive. Maar andere dingen voorzie je juist helemaal niet. Alle personages komen, door een driedeling in het verhaal, aan woord.
Hierdoor krijg je steeds een beetje meer informatie over de gebeurtenissen. Tevens geeft het beter overzicht van het geheel. Want er spelen zich, op zijn zachts gezegd, nogal vreemde dingen af in het verhaal.
Juist die onduidelijkheid maakt dat je door wil blijven lezen tot aan de ontknoping. Door de vlotte manier van schrijven, en de nodige cliffhangers, blijf je doorlezen. Voordat je het weet ben je aan het einde van het boek ‘Valse vrouw’. Het verhaal heeft een, in vergelijking met haar andere boeken, ietwat teleurstellende uitkomst. Maar wellicht verwacht je als lezer ook wel steeds meer en meer van een auteur en houdt het op een gegeven moment gewoon op. Want in principe is het nog steeds een goed verhaal, waarmee ik me wederom heel goed vermaakt heb.
Het boek ‘Valse vrouw’, begint lekker mysterieus. Een vreemde aan tafel die claimt jouw vrouw te zijn en je vervolgens aan de praat weet te krijgen waardoor je emotioneel op je zwakst bent, en daar misbruik van maakt. Wat er vervolgens gebeurt valt hier en daar in de categorie ‘ietwat voorspelbaar’. Dat geldt dat voornamelijk voor het verhaal van Olive. Maar andere dingen voorzie je juist helemaal niet. Alle personages komen, door een driedeling in het verhaal, aan woord.
Hierdoor krijg je steeds een beetje meer informatie over de gebeurtenissen. Tevens geeft het beter overzicht van het geheel. Want er spelen zich, op zijn zachts gezegd, nogal vreemde dingen af in het verhaal.
Juist die onduidelijkheid maakt dat je door wil blijven lezen tot aan de ontknoping. Door de vlotte manier van schrijven, en de nodige cliffhangers, blijf je doorlezen. Voordat je het weet ben je aan het einde van het boek ‘Valse vrouw’. Het verhaal heeft een, in vergelijking met haar andere boeken, ietwat teleurstellende uitkomst. Maar wellicht verwacht je als lezer ook wel steeds meer en meer van een auteur en houdt het op een gegeven moment gewoon op. Want in principe is het nog steeds een goed verhaal, waarmee ik me wederom heel goed vermaakt heb.
1
Reageer op deze recensie