Een kleurrijk debuut vol met draken en talen

Londen, 1923. Na een verwoestende oorlog hebben mensen en draken in Brittania het Vredesakkoord ondertekend. Mens en draak leven naast elkaar in een broos, maar werkend systeem. Toch komen er steeds meer tegengeluiden van rebellen die het Vredesakkoord eerlijker en beter voor iedereen willen maken. Vivien Featherswallow is een meisje uit de tweede klasse dat niets liever wil dan drakentalen studeren aan de universiteit. Wanneer haar ouders echter worden gearresteerd voor vermeende rebellie en ze de ene na de andere impulsieve beslissing maakt komt haar leven op zijn kop te staan. Er is nog maar één manier om haar familie te redden van de ondergang, en dat is het kraken van een drakencode die erg veel op echolocatie lijkt samen met andere jongeren. De klok tikt en een nieuwe oorlog dreigt in zicht te komen als Vivien en haar medelotgenoten niet op tijd het gewenste resultaat kunnen leveren. Maar moeten ze dat eigenlijk wel willen?

A language of dragons is het debuut van S. F. Williamson en vertaald door Angelique Verheijen. Williamson is daarnaast literair vertaler, en haar affiniteit met (ver)talen is duidelijk terug te vinden in dit boek, met de focus op het ontcijferen van een geheim communicatiemiddel tussen draken. De liefde voor taal spat van de pagina’s af, en Williamson weet knap een alternatieve wereld neer te zetten die erg lijkt op de onze, maar dan met draken. Wezens die ooit samenleefden naast de mens en nu redelijk gescheiden leven met wantrouwen aan beide kanten.

Een ander belangrijk thema is de ongelijkheid in de samenleving; in Brittannia zijn de mensen onderverdeeld in drie klassen, met de eerste klasse ver boven de rest verheven en de derde klasse onderaan de samenleving met weinig kansen om uit de armoede te komen. Vivien zit ertussenin in de tweede klasse en leid een redelijk normaal leven, al hangt de dreiging tot de derde klasse gedegradeerd te worden continu boven haar hoofd. Doordat ze het Examen haalde kon ze blijven waar ze nu is, maar haar vriendin Sophie zakte en moest haar ouders verlaten om naar de derde klasse te gaan.

Je zou denken dat Vivien hierdoor een aversie heeft voor het klassensysteem een de regering, maar interessant genoeg houdt ze zich vast aan de status quo en heeft ze er vertrouwen in dat de regering het beste met de mensen voor heeft. Dat er mensen in de derde klasse zitten zouden ze bijvoorbeeld aan zichzelf te danken hebben, omdat ze het Examen niet goed aflegden of criminelen zijn. Vivien is daardoor niet een heel sympathiek hoofdpersonage en zal misschien tot ergernis leiden hier en daar, maar het is verfrissend om een keer geen hoofdpersonage te hebben dat van pagina 1 een rebel en tegendraads is. Vivien is complex en niet perfect, en daardoor des te interessanter als personage.

Vivien volgt dus de regels tot ze tot de conclusie komt dat ze niet anders meer kan, maar door haar impulsieve acties komt ze terecht op een landgoed met andere lotgenoten die de wet hebben overtreden. Zij wordt ingedeeld bij de drakencode dankzij haar affiniteit met talen, maar er is maar één persoon per team die gratie kan krijgen voor zichzelf en diens familie. Het zorgt voor spanning, al zijn er ook momenten van solidariteit. Vivien krijgt een band met een jongen uit de derde klasse, Atlas, die haar mening over de samenleving probeert te veranderen, met wisselende resultaten.

A language of dragons biedt een magisch realistische wereld waarin draken naadloos zijn ingevlochten. Alhoewel het concept van opkomen tegen een tiranniek systeem niets nieuws is in Young Adult-fictie, zorgt Williamson er met haar driedimensionale hoofdpersoon en unieke draken ervoor dat het vernieuwend genoeg aanvoelt. Het is een goede introductie op het verhaal, en maakt nieuwsgierig naar het vervolg.