Een doordringende en eerlijke blik op de Eerste Wereldoorlog
In deze 25ste jubileumeditie is een introductie van Sebastian Faulks (1953) bijgevoegd waarin hij uitlegt waarom hij voor het onderwerp van de Eerste Wereldoorlog heeft gekozen en waarom het zo belangrijk is om over die oorlog te blijven praten. Zo observeert hij dat, toen de roman vijfentwintig jaar geleden voor het eerst uit kwam, de ‘Grote Oorlog’ grotendeels een gesloten boek was. Pas recentelijk is er meer aandacht voor deze oorlog en de nalatenschap daarvan gekomen en is Birdsong relevanter dan ooit.
Het boek begint met de twintigjarige Stephen Wraysford, die voor werk naar Frankrijk is afgereisd in 1910 en die verblijft in het huis van Monsieur Azaire. Daar bloeit algauw een sterke aantrekkingskracht op tussen Stephen en de vrouw van Azaire, Isabelle, wat tot een affaire leidt met alle gevolgen van dien.
Zodra het gedeelte in 1910 is afgelopen maakt het verhaal een sprong in de tijd naar 1916, waar Stephen een officier blijkt te zijn geworden midden in de Eerste Wereldoorlog. Hier toont de schrijver de vruchten van zijn intensieve onderzoek naar de oorlog en laat hij de gruwelijkheden van de oorlog zonder censuur zien aan de lezer. Extra sterk zijn de passages waarin het onbegrip en zelfs de verveling van de thuisblijvers over de situatie van de soldaten doorschemert en de gedeeltes waarin de soldaten eerst afschuw voelen over wat er om hen heen gebeurt en zich daarna langzaamaan opsluiten in zichzelf.
“We came here only for a few months. No child or future generation will ever know what that was like. They will never understand. When it is over we will go quietly among the living and we will not tell them. We will talk and sleep and go about out business like human beings. We will seal what we have seen in the silence of our hearts and no words will reach us.”
Minder sterk is het gedeelte van Elizabeth in de jaren 70, die geïnteresseerd raakt in de Eerste Wereldoorlog en op zoek gaat naar informatie over haar overleden opa Stephen. Haar verhaal wisselt af met de verschillende, bloederige jaren van de oorlog en zorgt voor een adempauze. Helaasvoelt haar verhaal gekunsteld en cliché aan en het is jammer dat haar gedeelte het boek afsluit met een ontwikkeling die je al van mijlenver ziet aankomen. Met gemak had Elizabeths onderdeel van het boek geschrapt kunnen worden, met wellicht een epiloog om het boek af te ronden. Maar zelfs dat zou het boek niet nodig hebben gehad: Stephens laatste pagina van zijn verhaal spreekt voor zich.
Birdsong is een belangrijk verhaal waarin de Eerste Wereldoorlog niet wordt geromantiseerd, maar heel realistisch en aangrijpend wordt neergezet. Stephen is niet sterker of intelligenter dan de andere soldaten, maar heeft eigenlijk simpelweg puur geluk dat hij zo ver is gekomen. Tegen het einde van Stephens verhaal gebeurt er iets dat dreigt de kant van melodramatisch en ongeloofwaardig op te gaan, maar Faulks blijft de nadruk leggen op zijn personages en wat zij voelen en niet op de gebeurtenissen zelf. Zijn beschrijvingen zorgen ervoor dat je een goed, ongecensureerd beeld krijgt van het leven in de loopgraven en wat de soldaten meemaken. Een 50ste jubileumeditie in de toekomst is zeker niet ondenkbaar.
Reageer op deze recensie