Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een warm, geruststellend bad met luchtige humor

Demi Schoonenberg 28 februari 2023 Hebban Recensent

Wat als de dood niet het einde is, maar juist het begin van een reis? Wat als je geest nog even blijft voortbestaan tot je klaar bent om naar het grote onbekende te gaan? Het gefluister achter de deur werkt dit concept uit in de vorm van hoofdpersoon Wallace, een koude advocaat die na een hartaanval plots als geest de wereld moet navigeren. Hij wordt meegenomen naar een theehuis door gids Mei en ontmoet een zogenaamde veerman, Hugo, een man die met zijn warmte en compassie loodrecht tegenover Wallace’s persoonlijkheid staat. Hugo moet hem helpen om de zogenaamde passage naar het hiernamaals te maken, maar dat is nog niet makkelijk als je je dood niet wil accepteren…

'Klune toont aan dat niet iedereen precies deze fases doorloopt en dat iedereen anders omgaat met rouw.' – Recensent Demi

Het gefluister achter de deur is geschreven door TJ Klune (1982) en is vertaald door Anneke Bok en Claudia de Poorter. Het boek behandelt de dood in al zijn facetten: een onverwachte dood, zelfdoding en moord. Ondanks deze heftige onderwerpen weet Klune de toon grotendeels luchtig te houden, maar tegelijkertijd ook respectvol en vooral liefdevol – bijna tegen het sentimentele aan. Dit past echter wel bij Klune’s schrijfstijl, waarin zowel humor als filosofische gedachtespinsels zijn vervlochten op een gebalanceerde en weloverwogen manier.

Wallace heeft aan het begin van het verhaal veel weg van Ebenezer Scrooge. Hij is ongevoelig op het komische af en ontslaat zonder pardon een vrouw omdat ze in de bezemkast stond te huilen. Een hoofdpersonage waar je niet meteen mee meeleeft, en dat is precies het uitgangspunt van Klune. Wanneer Wallace plots overlijdt is hij als een schone lei die alleen nog maar vooruit kan – het absolute dieptepunt is namelijk al bereikt. De no-nonsense Mei, een vrolijke twintiger die voor het eerst in haar eentje een geest begeleidt, zet hem meteen op een geweldige manier op zijn plaats.

Ook Hugo, de zachtaardige veerman die Wallace probeert te helpen zijn dood te accepteren, weet precies hoe hij Wallace van zijn stuk moet brengen. De onmiddellijke aantrekkingskracht tussen de twee helpt hier wellicht ook wel bij. De bonte familie bevat daarnaast ook nog Nelson, Hugo’s opa die al een tijdje als geest rondwaart, en Apollo, een vrolijke en slimme hond die ook dood blijkt te zijn. Al deze personages vullen elkaar perfect aan. Vooral Nelson is een leuk personage: een oude man met droge humor die Wallace af en toe een ferme tik geeft met zijn wandelstok wanneer dat nodig is.

De vijf fases van rouw passeren regelmatig de revue in het verhaal, zowel letterlijk als in de manier waarop Wallace zich ontwikkelt: ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en acceptatie. Klune toont aan dat niet iedereen precies deze fases doorloopt en dat iedereen anders omgaat met rouw. Sommige mensen kunnen hun verdriet niet aan en kwijnen letterlijk weg totdat ze niets anders dan een huls zijn. Anderen worden gedwongen om verder te gaan wanneer ze daar nog niet klaar voor zijn. Klune gaat hier respectvol mee om en laat zijn personages oplossingen zoeken voor deze kwesties, wat niet altijd gemakkelijk is.

Het gefluister achter de deur voelt als een warm, geruststellend bad – precies wat Hugo voor Wallace betekent. Alhoewel de humor en luchtige toon niet iedereen zullen aanspreken, zorgen deze elementen er wel voor dat het boek behapbaar is en nergens te zwaar wordt. Klune laat de verschillende facetten van de dood zien zonder er doekjes om te winden, maar de belangrijke lessen die hij het hoofdpersonage en de lezer leert over de dood en acceptatie worden tegen het einde van het boek deels losgelaten, wat de ene lezer zal omarmen en de ander ietwat zal teleurstellen.

Als er één boodschap echter duidelijk wordt gemaakt in dit boek, is dat niks zeker is. Het enige wat we kunnen doen is dit accepteren en ons leven met beide handen aanpakken zonder ons al te veel druk te maken over wat hierna komt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Demi Schoonenberg

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur