Een sfeervol en thematisch vervolg

In dit vervolg op De Beer en de Nachtegaal volgen we opnieuw de wilde en koppige Vasilisa op haar pad naar een betere toekomst dan die ze kan krijgen in het dorpje waarin ze opgroeide. Ze weigert de keuze te maken tussen trouwen en het klooster ingaan en gaat in plaats daarvan op het onsterfelijke paard Solovey de wijde wereld in, gekleed als jongen. Algauw blijkt haar lot nog steeds verbonden te zijn met iets groters dan zijzelf, en na een vereniging met haar oudere broer en zus komt ze op het Moskouse hof terecht. Als men daar erachter komt dat ze een meisje is zal dat grote gevolgen hebben voor haarzelf en haar familie, maar terugkeren is geen optie. Vooral wanneer duidelijk wordt dat ze misschien de enige is die het dreigende gevaar voor Moskou kan tegenhouden.  

In het eerste deel zagen we Vasilisa opgroeien als een wildebras die kleine wezens kon zien en in contact kwam met Vorst, een winterdemon waartegen wordt gewaarschuwd in verscheidene volksverhalen. In dit vervolg is Vasilisa nog steeds wild en koppig, al is ze nu een jonge vrouw en zou ze haar lot als moeder, echtgenote en huisvrouw moeten accepteren volgens de normen van haar samenleving. Ze weigert dit en kiest voor het avontuur, maar zonder de hulp van Vorst, die een steeds hechtere band met haar krijgt, kan ze niet ver komen. Vasilisa wilt onafhankelijk zijn, al blijkt uit alles dat ze hier nog te jong en naïef voor is. Af en toe is het frustrerend om over haar jeugdige driften te lezen, maar tegelijkertijd is het ook een personage dat je in je hart kan sluiten. Haar moed en wilskracht kan iedereen, jong en oud, inspireren.  

De schaal wordt vergroot en Vasilisa verlaat haar vertrouwde dorpje, wat aan de ene kant welkom en vernieuwend is, en aan de andere kant ook helaas betekent dat je het intieme en persoonlijke gevoel moet missen van het eerste deel. Vasilisa brengt een groot gedeelte in het boek door vermomd als jongen en het sterke van dit deel is dat je van begin tot eind voor haar duimt dat ze niet betrapt wordt en enorm met haar meeleeft. Ze wordt gewaardeerd en krijgt kansen die ze als meisje nooit zou hebben gehad. De thematiek van de rechten en plichten die mannen en vrouwen hebben in die tijd en de oneerlijke verschillen ertussen is heel boeiend om over te lezen.  

De sfeer in het boek wordt goed beschreven en je waant je als lezer echt in de wereld van middeleeuws Rusland, in een tijd dat Moskou een grootvorstendom was en de vorst daarvan nog contributie moest afstaan aan de Gouden Horde, een Mongools leger, die grote delen van Rusland in bezit had. Het was een tijd van lange winters en enorme kou, en hier wordt zeker niet omheen gedraaid. De prachtige beschrijvingen verhullen niet de gevaren die de natuur kan meebrengen en Arden zorgt ervoor dat elk detail historisch accuraat is zonder dat het ooit langdradig of onbegrijpelijk wordt.    

Vasilisa is in dit deel ondanks haar oudere leeftijd soms een beetje té eigenwijs en tegendraads en je zal je misschien zelfs aan haar ergeren tijdens het lezen. Dit boek is misschien niet zo magisch, persoonlijk en sfeervol als het eerste deel, maar het blijft desondanks een prachtig geschreven boek over een koppige jonge vrouw die haar weg probeert te vinden in de wereld en die geen andere optie wilt accepteren.