Unieke vormgeving, maar dunne plot en personages

Wie heeft Luke Ryder vermoord? Twintig jaar na deze onopgeloste moord besluit zijn stiefzoon Guy een seizoen van de true crime-serie Infamous te wijden aan deze zaak. Daarvoor roept hij de hulp in van een team van experts die samen al het bewijsmateriaal nog een keer onder de loep gaan nemen. Lukt het hen om alle puzzelstukjes te vinden én in elkaar te zetten?

Moord in de familie is geschreven door Cara Hunter en vertaald door Paul Janse. De plot lijkt vrij rechtdoorzee te zijn voor een thriller, totdat je het boek openslaat en ziet dat het niet is geschreven op de traditionele wijze. In plaats van hoofdstukken is het boek grotendeels opgebouwd uit de transcripties van de afleveringen van de tv-serie. Daartussenin krijgt de lezer ook nog krantenartikelen, cv’s, e-mails en telefoonberichten onder ogen. Dit zorgt er aan de ene kant voor dat de lezer het gevoel krijgt echt deel te nemen aan het oplossen van het mysterie, maar aan de andere kant creëert het een afstand tussen het verhaal en de lezer. Doordat je transcripties leest, lees je in feite wat er al is gebeurd en zit je niet midden in het verhaal.

De vormgeving en wijze waarop het verhaal wordt verteld zijn uniek en leuk om te volgen, zeker omdat je tijdens het lezen het gevoel hebt in een true crime-serie te zitten. Wanneer je dit echter terzijde laat en kijkt naar de plot en personages komen deze er vrij magertjes uit. Voor een groot deel speelt het verhaal af in een statische kamer waarin de belangrijkste personen rond een tafel met elkaar aan het praten zijn. Er is veel dialoog, maar weinig daaromheen om de personages en de ruimte uit te diepen.

Op de cover van het boek staat: 'Kun jij de moord oplossen voordat zij het doen?', maar dit is bijna onmogelijk. Alhoewel de lezer mee kan lezen met onder andere privéberichten op de telefoon en op de mail is er niet genoeg informatie om een dader aan te kunnen wijzen. Het overgrote gedeelte van de puzzelstukjes komt de lezer tegelijkertijd met het team te weten.

Hunter heeft een vrij doorsnee plot (wie is de moordenaar?) op een spannende, unieke manier vormgegeven – niet alleen door de keuze van transcripties en documenten, maar ook door een true crime-serie centraal te stellen. Ze heeft hierdoor wel de diepgang op veel punten moeten loslaten en dat is zonde. Het verhaal is zeer vermakelijk en je vliegt door het boek heen, maar zodra het doek is gevallen besef je pas dat de inhoud hier en daar te wensen overliet.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een mysterieus boek' en 'Lees een denkend boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.