Veel worldbuilding en een spannend eind

Onyx storm – door duisternis gesmeed is het derde deel in de Emperean-serie van Rebecca Yarros en is vertaald door Mandy van Oirschot, Kyra Ivens en Marjolijn Huiberts. Basgiath heeft de aanval van de venin en wyverns overleefd en de schilden zijn weer op hun plek. Toch blijft het gevaar van de venin levensgroot, en nu Xaden er één dreigt te worden is Violet wanhopig op zoek naar een redmiddel die de verandering kan tegengaan. De oplossing lijkt te liggen bij het mysterieuze zevende drakenras waartoe Violets tweede draak, Andarna, behoort. In Onyx storm start een race tegen de klok om het drakenras te vinden en daarmee Xaden – maar ook de wereld – van de venin te redden.

Romantasy als een genre is populairder dan ooit, en zowel de romantiek als de fantasy is goed gerepresenteerd in dit boek. Ten eerste is er Violet en Xadens relatie, die in dit deel flink op de proef wordt gesteld. Hoewel ze beiden verknocht aan elkaar zijn, wat duidelijk naar voren komt in zowel de expliciete als de kleinere momenten tussen hen, leven ze beiden in angst dat Xaden niet meer genezen kan worden en in een monster zal veranderen die de magie en het leven overal uit gaat zuigen. Toch kiezen ze telkens weer voor elkaar, of dat nu betekent dat ze meer afstand moeten houden of toch weer de nabijheid kunnen opzoeken.

Dan is er natuurlijk nog het fantasygedeelte van het boek, wat met draken en magie al duidelijk naar voren kwam in de voorgaande delen. Dat is niet anders in dit derde deel, maar een welkome toevoeging is de grote aandacht voor worldbuilding. De queeste waarop Violet en een groot deel van haar vrienden gaan brengt hen namelijk op veel kleurrijke – of juist kleurarme – plekken waar mensen wonen met zeer uiteenlopende religies en normen en waarden, en daarmee wordt de lezer nog meer ondergedompeld in de wereld die Yarros heeft geschapen. Het geeft een kijk op de volkeren die geen toegang hebben tot de magie en draken die het Continent wél heeft.

Ook nu heeft Yarros de grootste actie en plotwendingen bewaart voor het laatste gedeelte van het boek. Waar het middendeel misschien in de herhaling lijkt te vallen met steeds weer een nieuwe gemeenschap om te ontmoeten, zorgt het slotstuk ervoor dat de aandacht en de spanning weer op scherp worden gezet. Yarros heeft een goede grip op alle bewegende stukken in deze scènes, van de ingewikkelde bewegingen van draken en wyverns in de lucht tot de vechtscènes aan de grond met magie en wapens. Je kan je als lezer alles goed voorstellen zonder in de war te raken dankzij deze knappe beeldende schrijfstijl.

Onyx storm – door duisternis gesmeed is een boek dat als tussendeel genoeg heeft bij te dragen aan het overkoepelende verhaal van de reeks, ondanks het ietwat herhalende middendeel. Dankzij de alsmaar oplopende spanning in de oorlog tussen mensen en draken aan de ene kant en de venin en wyverns aan de andere kant blijft het een boeiende reeks en wil je ook nu na het dichtslaan van het boek het liefst verder lezen.