Ongeloofwaardig, ongezond en voorspelbaar

Wat als je al van jongs af aan weet dat je niet oud zal worden zonder een gevaarlijke operatie? En wat als je verantwoordelijk bent voor iemands dood en de handicap van een tweede? Dit overkomt respectievelijk Mia en Kyle, twee jonge mensen wiens einde nabij lijkt te zijn. Mia wil op zoek gaan naar haar biologische moeder die haar als baby heeft achtergelaten. Kyle is overweldigd door schuldgevoel en ziet geen andere uitweg dan een einde aan zijn leven te maken. Dan kruisen hun wegen elkaar en lijkt er misschien toch een toekomst voor hen allebei te zijn.

See you on Venus is geschreven door Victoria Vinuesa en is vertaald door Tessa van Dooren en Marjolijn Huiberts. Het concept van dit verhaal had sterk kunnen zijn, met twee mensen die dankzij elkaar weer plezier en hoop in hun leven gaan hebben. Helaas is de uitwerking verre van sterk.

Zo wil Mia, een minderjarige, naar Spanje vliegen vanuit de VS om daar haar moeder op te sporen. Gelukkig heeft ze een oud-pleegzus met een vriend die voor een vervalst paspoort en de informatie over mogelijke moeders zorgt. Mia wil echter niet alleen naar Spanje, ze heeft een chauffeur nodig. Haar oog valt op Kyle, die ze toevallig ziet vertrekken naar een natuurgebied, en ze achtervolgt hem om hem net op tijd te stoppen van een waterval af te springen. Daarna chanteert ze hem om met haar mee te gaan naar Spanje omdat ze anders tegen zijn ouders gaat zeggen wat hij van plan was geweest. Al met al een vrij vergezochte en toevallige manier om een plot in gang te zetten.

Zodra de twee in Spanje zijn kan je al precies uittekenen hoe de rest van het boek gaat verlopen. Er komt romantiek die niet goed is uitgewerkt en waarvan de opbouw opnieuw niet geloofwaardig is. Kyle maakt vrij plotseling een omslag in zijn persoonlijkheid, ook al heeft hij nog maar een paar weken eerder zelfmoord proberen te plegen. Plots is hij vrolijk en komt zijn schuldgevoel alleen nog echt ter sprake tegen het eind van het boek wanneer een kleine plottwist alles wat we dachten te weten omgooit.

Mia wordt neergezet als een zogeheten ‘manic pixie dream girl’ - een vrouwelijk personage dat ‘niet zoals de andere meisjes is’ en als enige doel heeft om het mannelijke personage op te beuren. Iets wat precies zo gebeurt in dit boek, al doet de auteur een poging om haar meer uit te werken in Mia’s eigen hoofdstukken. Mia denkt dat ze Kyle ‘beter maakt’ door hem mee te slepen naar Spanje en hem te dwingen haar persoonlijke chauffeur te worden, terwijl ze weet dat hij een trauma heeft opgelopen achter het stuur toen hij zijn beste vriend aanreed.

Hoe boek is toegankelijk geschreven, maar het bevat zoveel verbazingwekkende gedeeltes dat je je afvraagt of de auteur wel weet hoe echte tieners praten. Zo geeft Mia een speech aan Kyle:

'Word jij zo iemand die zijn hele leven blijft wachten? Wachten tot je klaar bent met de middelbare school zodat je kunt gaan studeren, wachten tot je bent afgestudeerd zodat je carrière kunt maken, kunt trouwen en een huis kunt kopen; wachten tot je kinderen hebt, wachten tot de hypotheek is afgelost om vervolgens tot de ontdekking te komen dat tijdens al dat wachten je dromen zijn vervlogen en je hele leven door je vingers is geglipt?'

Waarop Kyle even later dit te zeggen heeft:

'Binnen een minuut had jij meer dingen op een rijtje gezet dan mijn decaan in een heel jaar voor elkaar heeft gekregen. Ik kan beter naar jou gaan voor advies.'

See you on Venus zal heel jonge tieners misschien doen zwijmelen, maar oudere lezers zullen zich door alle toevalligheden, kleine mirakels en andere ongeloofwaardigheden heen moeten worstelen. De hele ontwikkeling van de relatie tussen Mia en Kyle voelt geforceerd en ontzettend ongezond aan, en het einde is zó gepolijst en feelgood dat zelfs Disney en Hallmark er nooit voor zouden kiezen.