Verwarrend en over de top

Unclean Spirits is niet het enige boek dat goden uit mythologieën over de hele wereld bevat en een menselijke hoofdpersoon heeft die intensief met hen te maken krijgt. Een belangrijk verschil met die andere boeken is echter dat dit boek de plank volledig misslaat ondanks het veelbelovende bronnenmateriaal en in plaats van een intrigerend verhaal een verwarrende brei van absurdisme neerzet.  

Het boek begint explosief – letterlijk – en trekt meteen de aandacht. Als je echter denkt dat je daarna in een achtbaan van actie belandt, word je snel teleurgesteld. De spanning ebt gauw weg, net als de interesse van de lezer. In plaats van dat je ín de achtbaan zit, word je erachteraan meegesleurd door de gebeurtenissen heen. Er gebeurt veel in korte tijd en toch slaagt het verhaal erin om bij vlagen erg langdradig te zijn. Je volledige aandacht is vereist bij de tekst om alles goed te kunnen bijbenen, maar tegelijkertijd heb je het gevoel dat je hele delen kan overslaan zonder belangrijke informatie of dialogen te hebben gemist. De talloze tegenstrijdigheden werken mee aan het desoriënterende gevoel dat je krijgt bij het lezen.  

Het verhaal is daarnaast erg vulgair en probeert de lezer te choqueren waar mogelijk. Dat lukt, al dient het verder geen enkel doel. Als lezer voel je je daardoor niet serieus genomen en blader je liever wat bladzijdes verder dan weer de zoveelste ongemakkelijke, onnodige scène te moeten doorstaan. Een diepere laag tussen de regels door zal de lezer niet vinden, aangezien er geen duidelijke thema’s of boodschappen te vinden zijn. Of zelfs een daadwerkelijk plot.  

Het enige wat het verhaal soms iets interessanter maakt zijn de mooie beschrijvingen en zinnen die hier en daar zijn verspreid door het boek. Hieruit blijkt dat de auteur wel degelijk kan schrijven, maar het om de een of andere frustrerende reden niet altijd laat zien in zijn werk. Zijn focus lijkt meer op de shockfactor gericht te zijn dan de vertelwijze en zelfs de mooie zinnen zijn niet consistent door het boek te vinden. Dit pluspuntje is dan ook niet genoeg om de vele tekortkomingen goed te praten.  

“To be the cause of strife. And chaos. To be the rock in the stream that diverts the waters – diverts them always in an unexpected way. Water runs to strange places. If all of life did as you chose, if everything fell to a plan, what fun would that be? It would be no fun at all, and then his smile would truly go.”

Unclean Spirits is simpelweg geen goed verhaal. Het is ambitieus in het gebruik van goden uit verschillende religies en mythologieën en het is duidelijk dat de schrijver enigszins de moeite heeft gedaan om zijn warrige verhaal in een mooie vorm te gieten. Desondanks voelt het boek aan als een heksenketel waarin allerlei elementen op goed geluk bij elkaar zijn gegooid en de samenhang ver te zoeken is. De plot, als die er al echt is, is moeilijk te onderscheiden tussen de absurdistische taferelen die zich afspelen elke paar bladzijden. Het boek is verwarrend, langdradig en wanneer je eindelijk de laatste pagina leest (als je al zover hebt weten te komen zonder af te haken) vraag je je af hoe je de verloren leestijd weer terug kan krijgen.