Wonen in een vuurtoren

Recensie is oorspronkelijk gepubliceerd op: https://bazarow.com/recensie/recensie-young-adult-de-kleuren-van-de-zee/

Hannah is een beetje impulsief, maar dat maakt haar stiekem ook wel erg leuk. Hannah heeft een unieke plek gevonden waar ze met haar moeder en twee vaders kan gaan wonen, een vuurtoren pal aan het strand. Haar ouders geven aan er even over na te moeten denken, maar Hannah weet de juiste argumenten aan te halen waardoor ze in de ogen van haar ouders eigenlijk al kan zien dat het gaat gebeuren: ze gaan verhuizen.

De vuurtoren is een unieke plek om te wonen met een prachtig uitzicht op de zee. Hannah mag helemaal bovenin slapen, waar ze een ronde kamer heeft en een privé badkamer. En ook nog eens genoeg ruimte voor al haar boeken!

Hannah is een meisje dat veel vriendschappen heeft, maar niet op een diepgaand niveau. Ze wordt vaak uitgenodigd voor feestjes en kan zich makkelijk aanpassen in groepen, maar ze is niet iemand die als eerste gebeld wordt wanneer er iets in het leven van een vriend(in) gebeurt. Haar ouders hopen dan ook dat Hannah sterke vriendschappen kan sluiten in deze nieuwe stad.

Vlak nadat Hannah met haar ouders is ingetrokken in de vuurtoren ontmoet ze al een andere jongere die haar uitnodigt om eens deel te nemen aan een kampvuur op het strand. Hannah zegt ja en dit is de start van een warme vriendengroep die samen een op en top zomervakantie beleven.

Zoektocht naar identiteit
De kleuren van zee geschreven door de Nederlandse Miriam Bruijstens is een heerlijk zomers Young Adult verhaal dat lezers de behoefte geeft om zelf naar het strand te gaan en diepgaande gesprekken te voeren rond een kampvuurtje. Maar dit boek is veel meer dan dat, het gaat ook over de zoektocht naar je eigen identiteit.

Hannah woont dus samen met drie ouders: een moeder en twee vaders. Ze heeft daarnaast een geadopteerde zus. Haar ouders zijn echter niet de enige queer personages in dit boek, vrijwel iedereen is queer. Er zitten lesbiënnes in, aseksuele/aromantische karakters en jongeren die nog niet weten wat hun identiteit of voorkeuren zijn. Ondanks dat alle personages heel erg van elkaar verschillen, of misschien juist wel daardoor, weten de jongeren een mooie, warme en respectvolle vriendschap op te bouwen. Naast de queer representaties zit er nog meer diversiteit in, namelijk: een jongen in een rolstoel, ADHD en een vrouw met vorm van MS. Zoals je ziet: een enorm divers boek dus!

Lieflijk en warm
Maar is dat dan niet te veel van het goede? Om heel eerlijk te zijn vind ik soms bij queer verhalen waar geen straight karakters of zonder ‘beperkingen’ dat het té veel en onrealistisch wordt. Bij De kleuren van zee krijg je dit gevoel echter absoluut niet. Het is heel lieflijk en warm geschreven waardoor je niet anders kan dan er een prettig gevoel aan over te houden. De auteur schrijft ook heel respectvol over alle personages, zelfs wanneer ze even botsen vanwege hun verschillende opvattingen, achtergronden of karakters. En ondanks dat het vol zit met positieve zomervakantie vibes, schuwt Bruijstens ook niet om te tonen dat het leven niet altijd even leuk is en dat MS bijvoorbeeld bijzonder pittig is. Ik heb hierdoor van begin tot einde van het boek genoten!

Een mooie zin uit het boek dat bijblijft:

“Mensen met een ziekte of handicap zijn ook maar gewoon mensen die hun leven proberen te leiden, ze vinden het meestal niet leuk om als je ze als inspiratie gebruikt ofzo. Tenminste, dat zegt mijn moeder.” De moeder in kwestie is de vrouw met MS.

De kleuren van de zee is dus eigenlijk een feelgood-zomer-queer boek waar jongeren (maar ook volwassenen) veel mooie boodschappen uit kunnen halen. Een boek dat een aantal moeilijkheden in het leven bespreekt, maar die je uiteindelijk achterlaat met een warm en positief gevoel. Zeker een aanrader!