Ambities en dromen bij tandheelkunde

Recensie is oorspronkelijk gepubliceerd op: https://bazarow.com/recensie/recensie-feelgood-niet-weg-te-poetsen/

Harper heeft één ding waar ze al haar focus op legt: haar studie tandheelkunde. Ze vindt tandheelkunde onwijs boeiend en droomt van een uitdagende baan als kaakchirurg in het ziekenhuis. Ze wil zich dan ook niet laten afleiden van haar ambities en mede door haar angststoornis vindt ze het daarom ingewikkeld om mensen, voornamelijk van het mannelijke geslacht, dichtbij te laten komen.

Wanneer Harper met veel haast door het gebouw loopt botst ze per ongeluk op tegen Dan, waardoor zijn project uit zijn handen valt en stuk gaat. Harper voelt zich ontzettend schuldig en biedt aan om hem te helpen het opnieuw te maken.

Voor Dan is het liefde op het eerste gezicht, maar Harper maakt snel duidelijk dat zij niet zit te wachten op een relatie of gevoelens. Toch groeien de twee personages naar elkaar toe tijdens het samenwerken aan Dan’s project, waardoor Harper’s gevoelens sterker worden en ze uiteindelijk klem zit tussen angst en liefde.

Kijkje in de tandheelkunde
Via de feelgoodroman Niet weg te poetsen krijgen lezers de kans om een kijkje te nemen in de tandheelkunde. Het is boeiend om eens wat te lezen vanuit het perspectief van een tandheelkunde student. Het boek geeft hierdoor een beetje dezelfde vibe als de Grey Anatomy-serie, al bevat Niet weg te poetsen wel een stuk minder diepgang.

Door het verhaal van Harper en Dan te lezen ontdek je dat er best veel schuil gaat achter de tandheelkunde. Harpers ambities zijn om aan de slag te gaan als kaakchirurg bij een ziekenhuis. Aan vrienden vertelt ze waarom, en dat is iets waar ik nog nooit bij stil heb gestaan. Harper wil graag een rol spelen in het leven van mensen die net een zwaar ongeluk hebben gehad. Het komt regelmatig voor dat patiënten hun kaak breken of verminkt raken aan hun gezicht. Harper vindt dit verschrikkelijk voor de betreffende mensen en daarom, in combinatie met haar enorme interesse voor alles wat met het gebit te maken heeft, wil ze graag als kaakchirurg ervoor zorgen dat mensen na een ongeluk er zo normaal mogelijk uitzien. Een mooi idee!

Schrijfstijl
Niet weg te poetsen is het debuut van schrijver Mazey Eddings. Haar schrijfstijl is prima, maar niet heel bijzonder. Ze gebruikt regelmatig humor waardoor het verhaal toegankelijk aanvoelt, maar het gebeurt ook regelmatig dat zinnen in het boek wat lastiger te doorgronden zijn doordat Eddings medische termen gebruikt. Hier stoorde ik mij niet aan!

Geen verassingen
Eddings feelgoodroman bevat geen verassingen en is een op en top feelgood-verhaal. Het is voorspelbaar, als lezer weet je direct dat Harper en Dan een relatie aangaan en het bevat de nodige drama. Edding verwerkt er wel iets diepgang in door Harper een angststoornis mee te geven, maar dit is niet iets wat op de voorgrond treedt. Hierdoor is Niet weg te poetsen een vermakelijk verhaal voor tussendoor, maar geen boek dat je eeuwig bij blijft, verrast of ontroerd.